Buitenaardse wezens bespieden ons niet alleen, ze maken ook graag onze vrouwen zwanger. Op die manier kunnen ze, ja, wat eigenlijk? Het is een vraag die nooit gesteld wordt in talkshows met als thema ‘I got knocked up by E.T.’, en dus ook nooit beantwoord wordt. Ook in PROGENY blijft deze kwestie in het luchtledige hangen.
Waarom zouden buitenaardsen een vrouw ontvoeren en haar zwanger maken van een gedrocht dat al na twee maanden onder helse pijnen naar buiten probeert te komen? Er bestaan minder opvallende methoden om je kennis van een onbekende levensvorm te vergroten. .De ongelukkige vrouw in kwestie is Sherry Burton (McWirther), de echtgenote van eerste-hulp arts Craig Burton (Vosloo). Het tweetal probeert al geruime tijd kinderen te krijgen, maar helaas is Craig’s zaad niet krachtig genoeg. Wat schetst hun verbazing als Sherry op een dag toch zwanger blijkt te zijn. De vreugde is van korte duur als Craig terugrekent naar het moment van conceptie. Laat dat nou net de nacht zijn waarop een helder blauw licht de slaapkamer binnendrong, waarna de klok als bij toverslag twee uur oversloeg. .Onder hypnose blijkt Sherry zich te herinneren hoe ze gedurende die verloren tijd naakt de hemel in werd gezogen om in een ruimteschip aan allerelei vernederende tests te worden onderworpen door onsmakelijk ogende wezens. Maar in plaats van onmiddellijk over te gaan tot abortus (de echo ziet er ook al niet zo jofel uit) wordt de vrouw juist overvallen door sterke moederinstincten. Craig dreigt buitenspel te worden gezet door de aliens die kennelijk een grote invloed op zijn echtgenote uit kunnen oefenen. .Ook in PROGENY (nageslacht) kan Brian Yuzna, bekend van THE DENTIST, zijn voorliefde voor behandelkamers uitleven. Gynaecologische onderzoeken en een ad hoc uitgevoerde keizersnee-abortus worden liefdevol en gedetailleerd in beeld gebracht. Dit is Cronenberg-terrein, met hallucinaties over misgeboorten, wild bewegende buiken en een dokter die zoveel van zijn vrouw houdt dat hij denkt haar alleen te kunnen redden door haar ter dood te brengen. Maar PROGENY is ook science fiction, en dit aspect van de film is een stuk minder overtuigend uitgewerkt. De aliens zien eruit alsof ze van de speelgoedwinkel op de hoek zijn betrokken, en zoals gezegd blijven hun beweegredenen duister. Het scenario, gebaseerd op een verhaal van Stuart Gordon, blinkt sowieso niet uit in originaliteit. Er is een groezelige UFO-deskundoloog (de onvermijdelijke Brad Dourif) die niet gehinderd door enige medische kennis meehelpt met de abortus, en een psychiater die natuurlijk meent dat alles zich tussen de oren afspeelt. .De boerse Vosloo is niet het type dokter dat je aan je bed wilt zien wanneer er slecht nieuws te vertellen valt, maar hij blijft wel overeind. Beter is McWirther, die zich waardig houdt onder Yuzna’s voyeuristisch spiedende camera. Maar het vele gebruik van close-ups en de claustrofobische sets verraden het minieme budget waarmee hier gewerkt is. PROGENY oogt teveel als een ‘waargebeurde’ woensdagavond-televisiefilm om als volwaardig bioscoopamusement beschouwd te kunnen worden. En waar zouden de foto’s vandaan komen die de video-inlay sieren? Niet uit PROGENY in elk geval. .** Copyright Mark van den Tempel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. .Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #38, p9.
