De laatste film van Gregg Araki die ik zag was THE DOOM GENERATION. Dat was vijftien jaar geleden. De tijd lijkt te hebben stilgestaan, want hoewel Araki de vijftig inmiddels is gepasseerd, gaat zijn interesse blijkbaar nog steeds uit naar het seksuele leven van tieners en twintigers.
In KABOOM dient een rommelig en flinterdun plotje over een geheim genootschap dat het einde van de wereld voorbereidt, als excuus voor een reeks tamme seksscènes waarin jongens en meisjes het in verschillende combinaties met elkaar doen.
Tussen het neuken door gebeuren er mysterieuze dingen in de levens van de hoofdpersonages, maar daar lijkt Araki nauwelijks in geïnteresseerd. Zo weinig zelfs, dat hij niet eens de moeite nam om zelf iets te verzinnen. KABOOM bevat namelijk wel heel veel echo’s uit Richard Kelly’s DONNIE DARKO en SOUTHLAND TALES. Maar het vervreemdende karakter van die films ontbreekt. Eigenlijk is het stuitend hoe opzichtig Araki het werk van een collega plundert om zijn oude stokpaardje te berijden.
De Duistere Donnie van KABOOM heet simpelweg Smith. Een biseksuele student die een oogje heeft op zijn kamergenoot, een blonde surfer dude genaamd Thor. Maar omdat de lustgevoelens onbeantwoord blijven papt hij aan met de Britse blondine London en heeft hij sex on the beach met een mooie donkere man. En oh ja, hij heeft last van visioenen en wordt achtervolgd door mannen in konijnenpakken.
De bovennatuurlijke intrige komt de hele film op het tweede plan en ontvouwt zich voornamelijk via eindeloze dialoogscènes. Ondanks zijn explosieve titel is KABOOM een tamelijk slaapverwekkende aangelegenheid waarin personages op hun studentenkamer zitten te praten of op de campus rondhangen. Wat nog enigszins helpt is dat de jonge acteurs stuk voor stuk fris en aantrekkelijk zijn, de charmante Juno (dochter van Julien) Temple voorop, als de vrijgevochten London.
In een gehaaste en klungelige finale knoopt Araki de seksuele avonturen van zijn hoofdpersonages alsnog aan het apocalyptische uitgangspunt, maar overtuigen doet het niet. Eén ding moet ik hem nageven; zijn boodschap is niet mis te verstaan: geniet van seks, want straks vergaat de wereld en dan is het te laat. Kan hij dat niet gewoon op de deuren van wc-hokjes gaan kalken en ons verder met rust laten?
Di: BFD (NL: 28 april, BE: 8 december 2010)
Copyright Roel Haanen. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 28 april 2011.
