The Host(2006)

THE HOST, naar het gelijknamige boek van Stephenie Meyer, is de meest slaapverwekkende buitenaardse invasie-film aller tijden.

Nou hoeft dat van de schrijfster van de TWILIGHT-reeks ook niet te verbazen, maar toch. In INVASION OF THE BODY SNATCHERS (Don Siegel, 1956) was het nog een huiveringwekkende gedachte: een buitenaardse levensvorm heeft geruisloos onze lichamen overgenomen. Het enige dat je er in THE HOST van merkt is dat de gastheer of -vrouw een lichtblauwe cirkel in de pupillen draagt en een voorkeur heeft gekregen voor wit en minimalistisch design (Jan des Bouvrie en Steve Jobs – we know who you are!).

‘The earth is at peace.’ Een film die met deze woorden begint en vervolgt met de mededeling dat er geen honger meer is, geen armoede en dat het milieu zich volledig heeft hersteld, belooft op voorhand weinig actie. Gelukkig is er nog Melanie Stryder (Saoirse Ronan). Zij behoorde tot het laatste groepje vrije mensen, maar is nu ook geïmplanteerd met een alien die zich The Wanderer noemt. Maar: haar geest verzet zich. Eén van de leidinggevende aliens, The Seeker (Diane Kruger), weet dit en probeert Melanie/The Wanderer daarom zover te krijgen, dat zij de schuilplaats prijsgeeft van dat laatste handjevol rebellen.

Wanneer Melanie/The Wanderer ontsnapt, leren wij die ook kennen. In de woestijn houden haar broertje Jamie en vriendje Jared (Max Irons) zich, samen met nog enkele anderen en onder leiding van de oude wijze Jeb (William Hurt), verscholen. De komst van The Wanderer in het lichaam van Melanie zorgt uiteraard voor onrust. Is ze wel te vertrouwen? Het ís natuurlijk ook best verwarrend: Melanie heeft die blauwe cirkels in haar ogen en is voortdurend in dialoog met die tweede stem in haar hoofd.

Tot zover de synopsis, die we helaas moeten aanvullen met: de laatste menselijke rebellen bereiden geen énkele daad van verzet voor, de soldaten onder leiding van The Seeker geven het zoeken halverwege al op en Melanie en The Wanderer kunnen het behoorlijk goed met elkaar vinden. Áls er al intern conflict is, dan is dit het gekibbel tussen zussen of BFF’s. Er gebeurt, kortom, helemaal niets in THE HOST. Andrew Niccol, van wie ik me GATTACA en THE TRUMAN SHOW met plezier herinner, regisseert het verhaal bovendien met de vaart van een langzaam werkend slaapmiddel.

Uiteraard zorgt Stephenie Meyer wel voor romantische complicaties. Melanie houdt nog steeds van Jared, maar haar lichaam is overgenomen door The Wanderer. Wanneer Jared haar wil zoenen, knapt ze dus bijna van jaloezie. The Wanderer ondertussen, krijgt romantische aandacht van Ian (Jake Abel). ‘This is very complicated’. Inderdaad: wie ze ook is en met wie ze ook zoent, veel privacy krijgt ze zo niet. Wel slim van Stephenie Meyer; op deze manier valt het Melanie niet te verwijten dat ze met verschillende jongens zoent. Zouden aliens immuun zijn voor een koortslip?

Jared is ook zo’n typische Stephenie Meyer-man die beschikt over een ongelofelijke preutsheid:
– ‘Even if we are the last man and woman on earth. We don’t have to…’ fluistert hij zacht. ‘You should sleep.’ 
– ‘Then sleep with me,’ antwoordt Melanie. 
En ook dat herkennen we uit TWILIGHT. Niet de mannen, maar de vrouwen hebben volgens Meyer hun primitieve driften nauwelijks onder controle. Wat dat betreft is de subtekst van THE HOST misschien nog wel alarmerender dan die van de romantische vampierensaga. Meiden die hun eigen lichaam haten zijn een maatschappelijk probleem, maar niet in THE HOST. Melanie snijdt zich gewoon in haar armen, omdat het haar lijf niet meer is. Veel verder kun je het idee van vervreemding van jezelf niet doorvoeren. En draait de plot van THE HOST eigenlijk niet gewoon om penetratieangst? De aliens zien er, in hun oorspronkelijke vorm, uit als een lichtgevende wolk spermazoïden. Melanie schreeuwt het uit: ‘I don’t care if I die! I don’t want her inside me!’

Eigenlijk is THE HOST pure body horror. Ik hoop dus op een remake door David Cronenberg.

Di: Independent. (NL: 28 maart, B: 17 april 2013 ). Copyright Barend de Voogd. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 28 maart 2013.