Een van de meer omstreden films van de jaren zeventig is Tinto Brass´ SALON KITTY. Waarin vier gays de cancan dansen zonder onderbroek en de SS een bordeel exploiteert.
De Italiaanse regisseur Tinto Brass is vooral bekend van borsten- en billenfilms als MIRANDA (1985) en PAPRIKA (1991) en de verguisde, maar commercieel succesvolle rolprent CALIGULA (1979). Het verzoek om CALIGULA – een mix van extreem geweld en porno – te regisseren kreeg hij na het schandaalsucces van SALON KITTY (1976).
SALON KITTY behoort tot het beruchte nazi exploitation genre dat in de tweede helft van de jaren zeventig korte tijd populair was. Wilde een serieuze tegenhanger als THE DAMNED (Luchino Visconti, 1969) vooral de verschrikkingen van het nazisme laten zien, in dit soort exploitationfilms is de Tweede Wereldoorlog het excuus om zoveel mogelijk martelingen en seks te vertonen. De eerste film in dit genre was de Amerikaanse film LOVE CAMP 7 (Lee Frost, 1969), over twee vrouwelijke Britse officieren die infiltreren in een Duits gevangenenkamp waar vrouwen gedwongen worden tot prostitutie. De succesvolste was natuurlijk ILSA: SHE WOLF OF THE SS (Don Edmonds, 1975).
ILSA en SALON KITTY worden vaak in één adem genoemd, maar hebben eigenlijk weinig met elkaar gemeen. Gaat het in ILSA vooral om de sadistische martelpraktijken, in SALON KITTY staat de erotiek voorop. Bovendien had Tinto Brass een veel groter budget: de decors van Ken Adam (hij werkte onder meer aan de James Bond-films DR. NO en GOLDFINGER) zijn fraai, de kostuums zijn soms adembenemend en Brass kon beschikken over de bekende acteurs Ingrid Thulin en Helmut Berger, die eerder moeder en zoon speelden in THE DAMNED.
SALON KITTY is gebaseerd op historische feiten. De salon in kwestie was een luxe bordeel in Berlijn waar nazi’s werden afgeluisterd en uitgehoord door speciaal getrainde prostituees. Madam Kitty (in de film gespeeld door Ingrid Thulin) werd gedwongen mee te werken. De film begint heftig, met de training van de meisjes. Ze moeten laten zien dat ze tot alle soorten seks bereid zijn. Zo zien we ze aan het werk met een gebochelde dwerg, een man zonder benen en een zigeuner. Daarna volgt een wonderlijk gestileerde orgie met SS-ers: soft porno, maar zeldzaam on-erotisch. Het verhaal is verder flinterdun: één van de hoertjes, Margherita (Teresa Ann Savoy) wordt verliefd op een klant en de man zegt iets wat de nazi’s onwelgevallig is. Exit man. Margherita zint op wraak en krijgt daarbij hulp van Kitty.
Regisseur Tinto Brass probeert vooral zoveel mogelijk bloot te laten zien: hij zoomt voortdurend in op kruizen (duidelijk van voor de bikini-lijn), borsten en billen van de zonder uitzondering mooie vrouwen. Hij is wel consequent: ook bij de mannen veel ‘full frontal’. Het acteerwerk varieert nogal. Berger, als de keiharde SS-er die de afluisteroperatie organiseert, speelt op de automatische piloot. Ingrid Thulin als Kitty schiet alle kanten op, van mooi subtiel tot volstrekt over de top. Teresa Ann Savoy acteert nog het meest overtuigend.
De film duurt twee uur, en dat is zeker een half uur te lang. Maar tussen de saaie stukken zitten ook een paar memorabele momenten. De mooiste scènes zijn gefilmd in de salon zelf, waar Kitty haar variéténummers brengt. Zo is er een act waarbij vier Griekse standbeelden opeens tot leven komen.
De meest potsierlijke scène zit aan het einde. Een hoer moet van een klant een dildo van brood tussen haar dijen klemmen. De klant stort zich er vol overgave op. Wanneer hij plotseling een stuk van de dildo afbijt wordt de vrouw totaal hysterisch en begint in de kamer op en neer te marcheren, ondertussen de Hitlergroet brengend. Ze wordt schuimbekkend afgevoerd.
Di: Excesso, vanaf februari op dvd. Copyright Remco Scheenjes. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 28 maart 2013.
