De Italiaanse regisseur Lucio Fulci (1927-1996) geniet al jaren een reputatie als goremeister door zijn ultra-gewelddadige zombiefilms ZOMBI 2 (1979), PAURA NELLA CITTE DEI MORTI VIVENTI/CITY OF THE LIVING DEAD (1980), L’ALDILË/THE BEYOND (1981) en QUELLA VILLA ACCANTO AL CIMITERO/HOUSE BY THE CEMETERY (1981). Met deze reeks keerde Fulci weer terug op het internationale podium.
Hij was weliswaar al sinds de jaren ’50 in de Italiaanse filmindustrie werkzaam, maar sinds het begin van de jaren ’70 had hij geen internationale hit meer gehad. Met de gigantische kaskraker ZOMBI 2 begon hij aan zijn meest succesvolle periode. De kiem voor dat succes lag in een van zijn beste en meest obscure films, de geflopte en vergeten giallo SETTE NOTE IN NERO (1977), ook bekend als THE PSYCHIC en MURDER TO THE TUNE OF THE SEVEN BLACK NOTES. Het was deze film die producent Fabrizio De Angelis overtuigde dat hij met Fulci de perfecte man aan boord had om ZOMBI 2 te maken. Tevens werkte de regisseur bij SETTE NOTE voor het eerst samen met scenarioschrijver Dardano Sachetti (die scripts had geschreven met Mario Bava en Dario Argento) en de zeer getalenteerde cameraman Sergio Salvati. Dit trio, op koers gehouden door De Angelis, zou vervolgens begin jaren ’80 met bovenstaande films geschiedenis schrijven. In SETTE NOTE IN NERO volgen we de bizarre levenswandel van de knappe maar onzekere Virginia Ducci (O’Neill), die als jong meisje in een visioen zag dat haar moeder zelfmoord pleegde. Ze is getrouwd met de steenrijke ondernemer Francesco (Garko), waarmee ze een oude barokke villa gaat opknappen. Tijdens een autorit heeft ze opnieuw een bovennatuurlijke ervaring die gepaard gaat met een verwarrende beeldenvloed waarvan ze de betekenis niet kan plaatsen. In de volgende dagen wordt het haar duidelijk wat ze gezien heeft. In de villa wijst ze een muur aan die ze in haar droom zag en na deze te hebben laten openbreken worden resten van een skelet aangetroffen. Het blijken de overblijfselen te zijn van een ex-vriendin van Francesco, die daarop wordt gearresteerd. Virginia gaat op onderzoek uit en ontdekt steeds meer aanwijzingen die er op duiden dat ze in haar visioen haar eigen dood heeft gezien. Met behulp van een vriend (Porel) probeert ze koortsachtig het tij te keren, en haar doortastende onderzoek zorgt voor de vrijlating van Francesco. Dan ontdekt ze de identiteit van de man, die haar moordenaar zal zijn. SETTE NOTE IN NERO is een overtuigende giallo, waarvan het hoofdthema – de onontkoombaarheid van het noodlot – garant staat voor een intens claustrofobische sfeer. Invloeden van Argento’s PROFONDO ROSSO/DEEP RED (1976) zijn sterk aanwezig, niet alleen in het scenario, maar ook in de barokke vormgeving. Fulci regisseert met een opvallende precisie en speelt rustig het complexe scenario uit zonder het mysterie te ontkrachten. Het gevoel van beklemming wordt versterkt door het camerawerk van Salvati, die de prachtige locaties en artistieke decors vaak in soft focus filmt, waardoor de dreiging een dromerig, surrealistisch karakter krijgt. En ook hier toont Fulci een voorliefde voor sadistische scènes. De zelfmoord van Virginia’s moeder is van een schokkende botheid, misschien niet zo walgelijk als het latere zombiewerk van de oude meester, maar wel hard en aangrijpend. Bovendien bevat de film enkele zeer spannende scènes, die sterk doen denken aan Fulci’s eerdere psychedelische giallo UNA LUCERTOLA CON LA PELLE DI DONNA/A LIZARD IN A WOMAN’S SKIN (1971), dat ook een vergelijkbare verhaalstructuur kent. Fulci, fel bekritiseerd om de vage verhaallijnen van zijn zombiefilms, toont met SETTE NOTE IN NERO aan dat hij ook met een intelligent en ingewikkeld scenario uit de voeten kon en daarnaast een goede cast tot overtuigende acteerprestaties kon brengen. Daarom is dit voor zijn fans en liefhebbers van Italiaanse thrillers een essentieel werk, dat hopelijk door een ondernemende dvd-firma als Image Entertainment voor het grote publiek beschikbaar zal worden gemaakt. Doorzetters en Fulci-die hards moeten voorlopig op zoek naar de Japanse videocassette: die is ongeknipt, geletterboxed op het 1:85 formaat en Engels nagesynchroniseerd.
Copyright Mike Lebbing. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #45, p27.
