Als een horrorreeks in de jaren ’80 bij deel vier was aanbeland, kon je je als kijker maar beter instellen op een belabberd werkje. Zo erg is het bij INSIDIOUS: THE LAST KEY nog niet, maar de formule begint inmiddels wel te piepen en te kraken als een enge keldertrap.
De eerste INSIDIOUS was in 2010 een grote commerciële en kritische hit. Regisseur James Wan (SAW, THE CONJURING) nam ook het geslaagde vervolg voor zijn rekening, maar gaf voor deel drie het stokje over en keert ook voor THE LAST KEY niet terug aan het roer. Wel terug is Lin Shaye, die voor de vierde keer in de huid van medium Elise Rainier kruipt. Met haar 74 jaar lijkt Shaye wellicht een nogal onwaarschijnlijk middelpunt van een horror-franchise, maar ze vertolkt haar rol met verve.
THE LAST KEY is net als INSIDIOUS: CHAPTER 3 een prequel. Dit keer staat niet een geteisterd gezin centraal, maar duiken we in het verleden van Elise zelf. In de proloog zien we een flashback naar haar jeugd in New Mexico, waar ze als klein meisje al makkelijk contact maakt met bewoners van gene zijde. Haar moeder drukt Elise op het hart deze gave te omarmen, maar haar vader – die een baantje op death row heeft – probeert met harde hand van zijn dochter een ‘normaal’ meisje te maken. Als pa Elise op een kwade dag opsluit in de enge kelder, bevrijdt ze per ongeluk een demon met sleutelvormige vingers (die ook de filmposter sieren).
Fast forward naar het nu – pardon, het jaar vlak voor de gebeurtenissen uit het eerste deel. Elise krijgt een telefoontje van een man die geplaagd wordt door spookverschijningen. Zijn adres? Elise’s ouderlijk huis natuurlijk. Na enige aarzeling keert Elise terug naar New Mexico om daar de confrontatie aan te gaan met de geesten uit haar verleden, in de letterlijke en figuurlijke betekenis van het woord.
De gebeurtenissen worden allemaal reuze solide afgewikkeld, maar de verrassing is eraf. We krijgen een aantal behoorlijk griezelige scènes voor de kiezen, maar regisseur Adam Rotibel leunt wel erg zwaar op jump scares; als kijker spring je vaker uit je stoel dan bij de gemiddelde aerobics video. Helaas krijgen ook Elise’s assistenten Specs en Tucker in iedere Insidious-film meer screentijd toebedeeld. We hebben niks tegen comic relief, maar dit olijke duo is drie tandjes te lollig en lijkt uit een andere film weggelopen.
In de finale zakt de film helaas echt in. Het verhaal is eigenlijk al twintig minuten voor het einde rond, maar dan moet er nog wel allerlei strijd geleverd worden in ‘The Further’, de griezelige dimensie die onderhand overbekend begint te worden. De sleuteldemon komt daarbij ook veel te veel in beeld en krijgt de vertrouwdheid van een oude huisvriend. Het aloude spreekwoord luidt: bezoek en vis blijven drie dagen fris. INSIDIOUS: THE LAST KEY bewijst: horror-franchises blijven drie installments fris.
Distributeur: Sony Pictures (via Universal). Op dvd en blu-ray vanaf 23 mei. Copyright Ype Driessen. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 22 mei 2018.
