Regisseur James Wan sjort zijn personages graag vast in gruwelijke boobytraps. Dat deed hij in SAW en dat doet hij ook in INSIDIOUS. Alleen betreft het dit keer geen dodelijke klem of vlijmscherpe cirkelzaag, maar een huis dat belaagd wordt door bovennatuurlijke krachten. PARANORMAL ACTIVITY revisited? Zoiets, maar met een twist.
De verwijzing naar PARANORMAL ACTIVITY is niet toevallig, want regisseur Oren Peli is één van de producenten van INSIDIOUS. Dat laat zich aanvankelijk aan de verhaallijn merken. Het prille geluk van het pas verhuisde koppeltje (Patrick Wilson en Rose Byrne) komt in het gedrang wanneer zich in huis vreemde dingen manifesteren: dichtslaande deuren, boeken die uit de kast vallen, gebonk op de deur, een plotseling werkend alarm – het zijn de clichés uit het boekje.
Maar Wan, die ook dit keer een team vormt met schrijfmakker Leigh Whannell, voegt een flinke scheut POLTERGEIST én THE EXORCIST aan de film toe wanneer blijkt dat zoontje Dalton (Ty Simpkins) na een flinke val op zolder niet meer wakker wil worden. De comateuze toestand van Dalton is vreemd, want zijn hersenactiviteit draait volgens de dokters op volle toeren. Hoe dat kan? Een onheilspellend medium heeft wel een ideetje: ‘It’s not the house that is haunted. It’s your son.’
Met deze variant op de spookhuisthriller kiest James Wan nu niet bepaald voor een originele invalshoek. Maar het pakt goed uit. Wan weet als geen ander het wassenbeeldenprincipe uit te buiten: hoe langer je naar zo’n pop kijkt, hoe angstaanjagender het wordt. Je wéét dat het nep is, maar toch wacht je op het moment dat het beeld met de ogen gaat knipperen.
Het is die onderliggende angst die INSIDIOUS zo krachtig uitspeelt, al goochelt Wan natuurlijk ook met de klassieke schrikeffecten: de plotseling in beeld schuifelende schim, de krakende babyfoon en de bebloede hand op het bedlinnen. Maar INSIDIOUS graaft ook dieper en fileert bijna achteloos de ongelukkige situatie waarin het gezinnetje is gesukkeld met de bijna depressieve moeder en de afwezige vader, die op het einde letterlijk naar de hel en terug moet om het contact met zijn zoontje te herstellen.
Di: Entertainment One Benelux (NL: 2 juni / B: 15 juni)
Copyright Hans Dewijngaert. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 1 juni 2011.