EINDEJAARSLIJSTJES | Schokkend Nieuws zegt tabee tegen 2021 met de favoriete films van het jaar. Hier is deel 3!

Ondanks een wederom vrij bizar filmjaar waarin corona een veel te groot stempel drukte op filmreleases en bioscopen, was er ook dit jaar gelukkig nog genoeg moois te zien. We plaatsen tot en met donderdag elke dag een portie favoriete films van onze medewerkers, waarna op 31 december de grote Schokkend Nieuws-top 10 volgt. Deel 1 van de jaarlijstjes vind je hier en deel 2 hier.

JONS KLAESSENS (schrijver)

1. TITANE (Julia Ducournau). De tweede film van Julia Ducournau scheurt, knarst en knakt harder dan menig Cronenberg. De bodyhorror haalde de krantenkoppen, maar wat echt verrast is hoe zacht en liefhebbend TITANE is. Een horrorfilm die ons eraan herinnert dat wie we ook zijn en hoe we ons ook presenteren, er altijd iemand van ons houdt.
2. DUNE (Denis Villeneuve). DUNE brengt world building op een schaal en met een oog voor detail dat vooral doet denken aan THE LORD OF THE RINGS. Een gouden reus van een film, gigantisch, prachtig, en toch ruimte voor de nodige excentriciteiten.
3. THE GREEN KNIGHT (David Lowerty). Prachtige landschappen en psychedelische scènes: de mythes van Koning Arthur zijn nog nooit zo mooi vertolkt als in David Lowery’s THE GREEN KNIGHT. De traditionele deugden van eer en plicht uit deze verhalen worden door Lowery ook geweldig op de proef gesteld.
4. NOBODY (Ilya Naishuller). Als we het over pure lol in de bioscoopzaal hebben dan steelt NOBODY de kroon. Soms is vette actie en choreografie gewoon genoeg. En het is de enige film dit jaar waarbij het hele publiek van plezier juichte en klapte na een bijzonder coole kill.
5. THE SUICIDE SQUAD (James Gunn). Ook THE SUICIDE SQUAD had genoeg hele leuke actiescènes, maar daarbovenop bracht James Gunn zijn anarchistische humor met zich mee en liet die los op een bende superschurken waar je echt om kon geven. Wie had ooit kunnen bedenken dat de Polka Dot Man zo tragisch en zo grappig neergezet zou kunnen worden.

Eervolle vermelding: THE NIGHT HOUSE. Regisseur David Bruckner wist de architectuur van een spookverhaal briljant te gebruiken, maar wat THE NIGHT HOUSE vooral onderscheidt van andere spookfilms is het geweldige optreden van Rebecca Hall. Net als bij Toni Collette in HEREDITARY zullen de Oscars haar compleet negeren, maar wie de film gezien heeft weet dat ze zeker een nominatie verdient.

JASPER LOOS (schrijver)

1. THE GREEN KNIGHT (David Lowery)
2. THE MATRIX RESURRECTION (Lana Wachowski)
3. THE SUICIDE SQUAD (James Gunn)
4. STRAWBERRY MANSION (Kentucker Audley, Albert Birney)
5. SHANG-CHI AND THE LEGEND OF THE TEN RINGS (Destin Daniel Cretton)

HENRIËTTE POELMAN (redactielid)

1. PETITE MAMAN (Céline Sciamma). Licht, lief, louterend. Alles klopt in deze kleine film over elkaar vinden en willen begrijpen. Precies de warmte die we allemaal zo hard kunnen gebruiken.
2. THE GREEN KNIGHT (David Lowery). Magisch en moedig, omvat je volledig als je bereid bent met Gawain zijn pad te volgen. Hoe iets episch en ouds toch ontzettend intiem en nieuw kan voelen.
3. TITANE (Julia Ducournau). Over openstaan voor wat er ook maar op het scherm komt gesproken – Julia Ducournau zet ‘m in de volgende versnelling. Haar geweldige RAW was compacter, maar hier zegt ze meer. Of, dat lijkt zo. Kijk, voel en praat na; even parkeren en dan misschien nog maar een rondje.
4. CAVEAT (Damian McCarthy). Die zag ik niet aankomen. Anderhalf uur lang heb ik in afwisseling verkrampt en wiebelend van de spanning zitten kijken naar twee mensen in een vervallen huis, met een speelgoedkonijntje, een ketting uit de kelder en krijsende vossen in het donker. Had ik ‘m maar in de bioscoop kunnen zien!
5. PROMISING YOUNG WOMAN (Emerald Fennell). Het uitblijven van catharsis en de wrange nasmaak kunnen storen, maar het is zorgvuldig gekozen. ‘Je kunt het verloop van het verhaal uittekenen, omdat je weet dat de wereld zo werkt, waar mensen mee wegkomen. Je haat het, en je haat het dat deze film het je zo duidelijk laat voelen.’

BART VAN DER PUT (columnist)

1. PROMISING YOUNG WOMAN (Emerald Fennell)
2. MALIGNANT (James Wan)
3. PIG (Michael Sarnoski)
4. THE GREEN KNIGHT (David Lowery)
5. TITANE (Julia Ducournau)

Eigenlijk vind ik SPENCER van Pablo Larraín de beste horrorfilm van 2021, maar de beklemmende kerstgruwelen van Lady Diana Spencer voltrekken zich buiten het genrefilmkader van Schokkend Nieuws. De hype rond TITANE en DUNE schiep verwachtingen die niet ingelost werden, maar Julia Ducournau wist op basis van stijl en stootkracht alsnog te overtuigen. Fraai gerestaureerde Hammerfilms en Poeverfilmingen schitterenden in de thuisbioscoop. Buiten bleef het eng.
 

BRAM ROZA (vormgever)

1. DUNE (Denis Villeneuve). Pure scifi-porno. Daarom vind ik het niet erg dat het in twee delen is verdeeld. Hier lust ik nog wel zo’n bloedhete, ijskoude portie van. En toch, na het zien van deze versie kan je niet anders dan enorm veel respect hebben voor David Lynch die het 37 jaar geleden (in retrospect) niet eens zo heel dunnetjes voordeed.
2. THE SUICIDE SQUAD (James Gunn). Ik vond SUICIDE SQUAD (David Ayer, 2016) misschien wel een van de slechtste films ooit gemaakt. Maar James Gunn heeft het zooitje ongeregeld dit jaar nieuw leven ingeblazen zoals alleen hij dat kan. Grappig, goor en voornamelijk kleurrijk. Hier heb ik me elke seconde mee vermaakt.
3. SPUTNIK (Egor Abramenkom). Een, voor mij, originele Russische scifi met psychologische en body horror-elementen. ALIEN meets THE ASTRONAUT’S WIFE zeg maar.
4. MALIGNANT (James Wan). Onverwacht de verrassing van het jaar. Doldwaze over-the-top film die kant nog wal raakt maar waar ik erg van heb genoten. Zeker van de paar WTF-momentjes.
5. LOVE AND MONSTERS (Michael Matthews). Luchtige en vlotte film, die het oude merg in m’n botten weer even deed versoepelen. Gewoon weer eens een ‘leuke’ film.

Honorable mentions: PSYCHO GOREMAN, MANDIBULES, CAVEAT.

GUUS SCHULTING (schrijver)

1. TITANE (Julia Ducournau). Cronenberg 3.0!
2. POSSESSOR (Brandon Cronenberg). Cronenberg 2.0.
3. SWAN SONG (Benjamin Cleary). Ingetogen sciencefiction over een niet te verre toekomst waarin menselijke duplicates werkelijkheid worden.
4. THE GREEN KNIGHT (David Lowery) De klassieke ridderqueeste meesterlijk op z’n kop.
5. CANDYMAN (Nia DaCosta). Ik ben fan van: Candyman, Candyman, Candyman, Candyman, Candym …

Eervolle vermelding: George A. Romero’s verloren gewaande THE AMUSEMENT PARK. Het is me niet helemaal duidelijk wat het kerkgenootschap Lutheran Services voor ogen had toen ze Romero in 1973 vroegen een educatiefilm op te nemen over ouderdom in Amerika. Maar wat een bizarre (en eigenzinnige) trip van een film! De opdrachtgever vond het niets, Romero-fans zullen ervan smullen.

DAAN SNOUCK HURGRONJE (schrijver)

1. DUNE (Denis Villeneuve). Dik aangezette gewichtigheid i.c.m. grandioze vistas was precies wat ik nodig had dit jaar, ook al was het in principe maar een halve film.
2. PALM SPRINGS (Max Barbakow). Inventieve draai aan het (ondertussen daadwerkelijke) genre, met onweerstaanbare chemie tussen de twee hoofdrolspelers. Typisch geval van ‘het is niet de bestemming die telt, maar de reis’.
3. THE SUICIDE SQUAD (James Gunn). Zie mijn recensie. 
4. ARCANE (Pascal Charrue, Arnaud Delord, Jérôme Combe). Begint als typische young-adult steampunkerige (maar dan met magie ipv stoom – magicpunk?) anime, maar maakt al snel een sprong in de tijd om te veranderen in een oprecht meeslepend avontuur, spelend in een tot in de fijnste details uitgewerkte wereld. Even geweldig als gewelddadig.
5. NOBODY (Ilya Naishuller). Geen Hardcore Henry, maar Hardcore Bob. Bob Odenkirk en Ilya Naishuller, een combo die ik niet zag aankomen.

En mijn Net Niet 9: YAKUZA PRINCESS (Vicente Amorim), INVINCIBLE (Robert Valley e.a.), SPUTNIK (Egor Abramenko), TITANE (Julia Ducourna), SQUID GAME (Hwang Dong-hyuk), THE GREEN KNIGHT (David Lowery), GUNPOWDER MILKSHAKE (Navot Papushado), HAWKEYE (Rhys Thomas, Bert & Bertie), COWBOY BEBOP (Alex Garcia Lopez, Michael Katleman)