ROSEWOOD LANE is een generieke, spanningsloze horrorthriller, die draaglijk wordt door één onbedoeld hilarisch staaltje miscasting.
Sonny (Rose McGowan, in een rol die bevestigt dat haar carrière over het hoogtepunt is) neemt intrek in het huis van haar vader, die onder mysterieuze omstandigheden is gestorven. Daar wordt ze meteen lastiggevallen door krantenjongen Derek (Daniel Ross Owens). Hij breekt bij haar in, belt haar op om kinderrijmpjes te fluisteren, en beweert dat de dood van haar vader geen ongeluk was. Conventionele pesterijen voor een horrorantagonist. Al even conventioneel is het feit dat de politie twijfelt aan Sonny’s beschuldigingen, en suggereert dat ze het zich allemaal inbeeldt. Misschien heeft het iets te maken met haar jeugdtrauma?
Aan dat trauma hoeven we niet veel aandacht te besteden, want dat doet de film ook niet. Ook over de dood van Sonny’s vader komen we niets spannends te weten. Het jeugdtrauma en de mysterieuze doodsoorzaak zijn clichés die enkel aanwezig lijken omdat dat nu eenmaal hoort in generieke horrorfilms.
Interessanter is de casting van krantenjongen Derek. Wie het script van ROSEWOOD LANE leest, zou denken dat het gaat om een jochie van een jaar of twaalf. Hij woont bij zijn ouders en alle personages refereren aan hem als ’the boy’ of ’the kid’. Een politieagent benadrukt zelfs dat hij minderjarig is.
Derek wordt gespeeld door de achtentwintigjarige Daniel Ross Owens en hij ziet er geen jaar jonger uit. Het feit dat iedereen in de film doet alsof hij een kind is, is even verbazingwekkend als hilarisch.
Een speculatieve verklaring: het scenario werd geschreven met een jongetje in gedachten, maar de studio was erop tegen regisseur Victor Salva met kinderen te laten werken. Salva, regisseur van JEEPERS CREEPERS en JEEPERS CREEPERS 2, is immers in de jaren negentig veroordeeld wegens seksueel misbruik van een minderjarige. Dus is er een volwassen acteur gecast, zonder ook maar een woord aan het scenario te veranderen.
Of die theorie klopt of niet, het maakt ROSEWOOD LANE tot een bezienswaardige rariteit. En een stuk vermakelijker dan de saaie film anders geweest zou zijn.
Distributie: Kolmio. Release: juni 2013. Copyright: Julius Koetsier. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 6 juli 2013.
