De aanstelling van een nieuwe regisseur en twee nieuwe scenarioschrijvers plaatst het vervolg op twee bijzonder geslaagde delen GINGER SNAPS in de verdachte hoek, maar de schade valt mee.
In tegenstelling tot de in het heden gesitueerde voorgangers speelt GINGER SNAPS BACK zich af in de Canadese wildernis anno 1815, waar de opnieuw door Katherine Isabelle en Emily Perkins vertolkte zussen Ginger en Brigitte als weeskinderen hun toevlucht in een deels verlaten fort zoeken. Buiten huizen demonen, zo meldt een misogyne dominee die de heetgebakerde overlevenden met donderpreken in het gareel probeert te houden. Wie de voorgaande films kent, weet dat hij op weerwolven doelt, al spreken de lokale Indianen over de Wendigo. Het verrast niet dat één van de meiden gebeten wordt en dat ze samen tegen de banvloek, monsters en opgefokte kerels moeten strijden, maar het tempo ligt hoog en op de regie, fotografie, lokaties en het acteursensemble valt weinig af te dingen.
Plot en dialogen vormen de zwakste schakel: door het gebrek aan subtekst en verassingen, en de geforceerd koddige anachronismen in de uitspraken en het gedrag van de zussen, wordt het niveau van de eerdere delen niet gehaald. Net als bij de eveneens Canadese © Bart van der Put
