Twee jaar geleden bewezen David Moreau en Xavier Palud met ILS dat ze de regels van suspense perfect beheersen. En zoals dat dan gaat: als beloning mocht het Franse duo naar de VS komen om er de remake van de Hongkong-hit THE EYE te regisseren.
ILS, over een echtpaar op de vlucht voor meedogenloze achtervolgers, zette je op het puntje van je stoel en maakte nieuwsgierig naar het volgende filmproject van de heren. Zelf was THE EYE (2002) natuurlijk het grote succes van een ander talentvol duo. Inmiddels is de reputatie van de tweelingbroertjes Danny en Oxide Pang wat tanende – THE EYE: INFINITY, RE-CYCLE en FOREST OF DEATH waren teleurstellende herhalingsoefeningen – maar THE EYE blijft in het geheugen gegrift als een griezelig spookverhaal.
Scenarist Sebastian Gutierrez (GOTHIKA, SNAKES ON A PLANE) bleef dicht bij het origineel. Jessica Alba speelt de rol van de knappe doch blinde concertvioliste Sydney Wells die een hoornvliestransplantatie ondergaat. Wanneer de waas voor haar ogen optrekt ziet ze meer dan u en ik. Donkere schimmen buigen zich over de mensen in haar omgeving die op het punt staan te sterven. Het interieur van haar kamer verandert soms in dat van een andere, onbekende ruimte. Ze ziet beeldflarden van een brand. Heeft ze last van posttraumatische stress na de ingrijpende operatie of is er iets mis met het hoornvlies? Wie was de donor?
Behalve een Amerikaanse actrice verandert ook de setting van de film. Bevond de sleutel tot het mysterie zich oorspronkelijk in Thailand, ditmaal moet de hoofdpersoon afreizen naar Mexico. Zoals de meeste remakes voegt ook THE EYE weinig toe aan het origineel. Moreau en Palud nemen terecht de tijd om te schetsen hoe verward Sydney zich moet voelen wanneer ze na bijna levenslange blindheid opeens weer kan zien. Daardoor lukt het ze om het publiek, ook de mensen die het origineel kennen, een paar keer goed te laten schrikken. Daar staat echter tegenover dat het verhaal erg wordt voorgekauwd en vereenvoudigd, waardoor veel van het mysterie verloren gaat. Het kankerpatiëntje in het ziekenhuis, de overal en nergens opduikende schooljongen die zijn rapport kwijt is: ze worden nauwelijks creepy.
Bovenal valt op dat Moreau en Palud geen acteursregisseurs zijn. De verhouding tussen Sydney en haar arts Paul Faulkner (Alessandro Nivola) voelt merkwaardig oncommunicatief en geïrriteerd aan, de kinderrollen zijn vreselijk en de honingzoete Alba loopt wel erg te pruilen. Moreau en Palud klaarden een degelijke klus, maar niet veel meer dan dat. THE EYE kan niet tippen aan het origineel, noch aan hun eersteling. Snel terug naar Frankrijk en weer iets voor jezelf maken, jongens.
DI: RCV (NL: 3 april, BE: 9 april). Copyright Barend de Voogd. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 28 maart 2008.
