De naam van regisseur James Bond III is al een komedie op zich. Voeg daarbij de hoofdrol van Harrison (Dwayne Wayne uit de tv-serie DIFFERENT WORLD) plus de post-productionele bemoeienis van het ‘Troma Team’ en met de voorpret zit het alvast goed. En dan laten we de bijdragen van Spike Lee-coryfeeën als cameraman Dickerson en acteur Nunn nog even buiten beschouwing.
Hebben we hier dus met een eersteklas dijenkletser te maken? Nou nee. DEF BY TEMPTATION is vooral onsamenhangend en traag, en voor Europese bleekneuzen bijna onverstaanbaar vanwege het door de uitsluitend zwarte cast gebezigde slang. Daar staat weer tegenover dat het hyper-gestileerde camerawerk bijna als een drug op de kijker inwerkt en er in afzonderlijke scènes uitstekend geacteerd wordt, vooral wanneer Bond zijn acteurs vrolijk een eind weg laat improviseren.
De regisseur zelf speelt de naieve Joel, een leerling-dominee, die in New York zijn jeugdvriend ‘K’ (Harrison) opzoekt. ‘K’ frequenteert een vrijgezellenbar, het werkterrein van een demonische verleidster die avond aan avond heren meelokt naar haar slaapkamer om ze vervolgens gruwelijk te straffen voor hun slippertje. Ook Joel raakt in de ban van het wezen, maar tegen de kracht van het geloof is natuurlijk geen demon bestand, zelfs niet wanneer deze zich bedient van moderne plagen als het (in symbolische gedaante gepresenteerde) HIV-virus. Een beetje oubollig, dat einde.
Copyright Steef de Koning. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #4, december 1992.
