Roem is vergankelijk. Werd Dario Argento enkele jaren geleden tijdens het Festival van de Fantastische Film onder hartstochtelijk gejuich van het publiek de Life Achievement Award overhandigd, na de AFFF-editie van dit jaar eindigde zijn nieuwe film THE CARD PLAYER (IL CARTAIO) op de laatste plaats in de publieksenquête.
En al zit er de laatste jaren de klad in de carrière van de maestro, die lage klassering kwam toch onverwacht. Het leek erop dat de kijkers vooral het opvallende gebrek aan bloedvergieten en stilistische franje afstraften. Maar de vertrouwde plotwendingen van deze giallo ontbreken natuurlijk niet: een seriemoordenaar tergt de politie door na een online pokerspelletje via een webcam te tonen hoe hij ontvoerde vrouwen de keel doorsnijdt. Inspecteurs Stefania Rocca en Liam Cunningham leiden het onderzoek en bezitten alleen in de vorm van een vreemd geluidsfragment een belangrijke, maar vooralsnog onduidelijke aanwijzing voor de identiteit van de moordenaar. Met name in het eerste half uur werkt Argento zijn verhaal op een vlakke, tv-thriller-achtige wijze uit, waarbij de overdreven aandacht voor het pokerspel irritatie opwekt. Maar daarna brengt hij de vaart erin. Wanneer de moordenaar een bezoek brengt aan Rocca’s appartement (in een OPERA-achtige scène) genereert dat zenuwtergende spanning. En in de manier waarop Argento Cunningham de aanwijzing laat ontcijferen, toont hij zich een ouderwetse klasbak; de scène ligt geheel in de lijn van het vergelijkbare kunststukje in THE BIRD WITH THE CRYSTAL PLUMAGE. De grootste verrassing zit ‘m in de verrassend sterke hoofdrollen van Rocca (THE ENGLISH PATIENT) en Cunningham (DOG SOLDIERS), die de twee detectives van een kwetsbaar en dus menselijk karakter voorzien. Ze weten deze middelmatige film niet te redden, maar zijn wel een verademing na al het gestuntel van Z-acteurs, dat we in Argento’s pakweg laatste vier films hebben gezien. En nu maar hopen dat de regisseur de belofte nakomt om zijn befaamde ‘Mater-trilogie’ te voltooien. De tijd dringt, Dario wordt ouder, en de fans wachten er na SUSPIRIA en INFERNO al jaren op: Mater Lachrymarum, take it away!
Copyright Mike Lebbing. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #64, p49.
