Train to Busan
Train to Busan
Nieuws
27 december 2017

Tabee 2017, deel 1

train to busan sfwJAARLIJSTEN | Tot ziens 2017, je was… turbulent. Maar we willen het jaar wel even goed afsluiten, met de traditionele Schokkend Nieuws-jaarlijst. Tabee 2017!

In Tabee vind je de top 5 beste horror-, sciencefiction- en fantasyfilms volgens de Schokkend Nieuws-medewerkers. De deadline voor de lijstjes was 17 december, na de release van STAR WARS: THE LAST JEDI dus. Aan het eind van de rit presenteren we de officiële Schokkend Nieuws top 10 van 2017, samengesteld uit de lijstjes van alle 27 deelnemers.

De regels: in aanmerking voor een notering komen genrefilms en/of -televisieseries die in 2017 te zien zijn geweest in Nederland of België op een festival, in de bioscoop of via video-on-demand. En er is ruimte voor één ‘snob-choice’, dit zijn bijvoorbeeld oude films die een medewerker dit jaar voor het eerst heeft gezien. 

Lieuwe van Albada, redacteur tijdschrift/online

1. HOUNDS OF LOVE (Ben Young, Australië 2016)
Als je met een groepje doorgewinterde horrorfilmkijkers de zaal inloopt en er allemaal met kloppende harten en bezwete handpalmen weer uitloopt, weet je dat je iets bijzonders hebt gezien.

2. YOUR NAME (Makoto Shinkai, Japan 2016)
Anime begint als vrolijke lichaamsruil-romcom en verandert gaandeweg in apocalyptische sciencefictionthriller die je niet onberoerd laat. Dit alles begeleid door een smakelijke soundtrack vol J-pop en pakkende pianoriedeltjes.

3. THE HANDMAIDEN (Chan-wook Park, Z-Korea 2016)
Feministisch getint drieluik vol verrassende plotwendingen met Chan-wook Parks kenmerkende visuele flair.

4. GET OUT (Jordan Peele, VS 2017)
Relevante maatschappijkritische horror die spannend, eng, grappig en origineel is maar ook aan het denken zet.

5. THE KILLING OF A SACRED DEER (Yorgos Lanthimos, VS/GB/Ierland 2017)
Absurdistische horrorfilm laat je je eerst achter de oren krabben, maar ontvouwt zich gaandeweg tot een film die je bij je keel grijpt, knijpt en niet meer loslaat.

Eervolle vermeldingen voor THE GIRL WITH ALL THE GIFTS (beste zombiefilm van het jaar), LIFE (een betere ALIEN-film dan ALIEN: COVENANT) en THELMA (beste hommage van het jaar).

Robin Appelo, socialemedia-manager

1. LOGAN (James Mangold, VS 2017)
Hugh Jackman voor het laatst in het pak van Wolverine. En eindelijk een film die de stripboeken eer aandoet. Mede door het taalgebruik en geweld, die al vanaf dag 1 in de Wolverine-stripboeken aanwezig waren. Maar hierna snak ik  naar een Old Man Logan-film.

2. TRAIN TO BUSAN (Yeon Sang-ho, Z-Korea 2016)
Een zombiefilm die de ware aard van de maatschappij laat zien.

3. SPLIT (M. Night Shaymalan, VS 2016)
M. Night Shaymalan is terug en hoe, James McAvoy laat zien dat hij een zeer bekwame acteur is. Ik zal niet teveel zeggen; het is een M. Night-film tenslotte. Dit juweeltje heeft me benieuwd gemaakt naar Shaymalans film over Mr Glass.

4. THE BABYSITTER (McG, VS 2017)
Stop met lachen, geen gegil, laat me uitleggen waarom. Ja, het is in een teenslasher-stijl, met mooie actrices en acteurs. Het verhaal is flinterdun en de sterfscènes zijn over de top. Nu vraag ik je: moet elke film een verhaal of sociale ondertoon hebben, of moet hij entertainen? Deze film is fout, zelfs zo fout dat hij goed is en een lekkere cultklassieker gaat worden.

5. MINDHUNTER (showrunner Joe Penhall , VS 2017)
Als groot serial killer-fan vind ik het uitermate fascinerend om het ontstaan van verdachteprofilering, die zelfs vandaag de dag nog gebruikt wordt, te zien groeien. Het buiten de lijnen lopen en toch het einddoel in zicht houden, is uitermate boeiend om te zien. En ook dat je vroeger gewoon overal kon roken.

Yfke van Berckelaer, columnist

1. LEGION, seizoen 1 (showrunner Noah Hawley, VS 2017)
Het is even inkomen maar vanaf aflevering 4 gaat deze X-men serie van ‘interessant’ naar ‘meesterlijk’ naar ‘OMG KIJK HET NU!’

2. GAME OF THRONES, seizoen 7 (showrunners David Benioff & D.B. Weiss, VS 2017)
Draken! Zombies! Ijs! Vuur! Drakenvuur! Familiereünies! Soms iets te intiem! Veel te snel vliegende post-raven! Ik wil meer meer meer!!!

3. BLOOD DRIVE, season 1 (showrunner James Roland, VS 2017)
Geweldige en hilarisch over de toppe exploitation serie. Puts the fucked in fucked-up.

4. THOR: RAGNAROK (Taiki Waititi, VS 2017)
Als je een Led Zeppelin nummer zo kan gebruiken dat het lijkt alsof het voor je film gemaakt is ben je wat mij betreft een held. En Cate Blanchett als Hela is net als Thor zonder shirt – kan er geen genoeg van krijgen.

5. KILL SWITCH (Tim Smit, NL/VS/Duitsland 2017)
Trots trots trots! Smit weet eigenhandig Polder Sci-fi op de kaart te zetten. Verheug me nu al op al zijn volgende films!

Basje Boer, redacteur tijdschrift/online, podcaster

1. GET OUT (Jordan Peele, VS 2017)

2.SPLIT (M. Night Shaymalan, VS 2016)

3. HAPPY DEATH DAY (Christopher Landon, VS 2017)

De grote winnaar van 2017 is wat mij betreft Blumhouse Productions. Jason Blum cs. scoren (hoge bezoekerscijfers, veel winst, goede kritieken en prijzen en nominaties voor GET OUT) met een ouderwetse formule: originele ideeën, lage budgetten en veel zichtbaar plezier. Er zijn veel goeie genrefilms gemaakt afgelopen jaar, maar dit waren de drie films die ik specifiek geslaagd vond als génrefilm. Het belang van GET OUT is daarbij niet te onderschatten. Laten we hopen dat Peeles herintroductie van de combinatie horror/maatschappijkritiek navolging vindt. Maar ook de truc van Blumhouse mag van mij herhaald worden: minder krankzinnige budgetten, minder sterrencasts, meer nadruk op idee en scenario.

Hans Dewijngaert, redacteur tijdschrift/online

1. A GHOST STORY (David Lowery, VS 2017)
Geen film raakte me dit jaar meer dan dit onwaarschijnlijke liefdesverhaal. Alleen maar tranen.

2. THE KILLING OF A SACRED DEER (Yorgos Lanthimos, VS,/GB,/Ierland 2017)
Lanthimos’ pseudo-realistische wereld blijft me fascineren en zit als een slobbertrui: er is ruimte. Voor interpretatie bijvoorbeeld.

3. GET OUT (Jordan Peele, VS 2017)
Horror mag anno 2017 weer ergens over gaan. Over wat precies, daar mag je over nadenken. Zo heb ik horrorfilms graag.

4. IT COMES AT NIGHT (Trey Edward Shults, VS 2017)
Een bijzonder enge film, maar onderhuids eng, ver weg van de flauwe jump scares die het genre te lang beheersten.

5. IT (Andy Muschietti, VS 2017)
Hier hadden zeker nog vijf andere films kunnen staan. Wat vond ik het een mooi filmjaar. Maar for old times’ sake: een griezelige clown.

Jan Doense, oprichter

1. MOTHER! (Darren Aronofsky, VS 2017)
Love it or hate it, noem het feministisch of juist niet, een Bijbelse metafoor of een afdaling in een psychotisch brein, mother! is hoe dan ook moedig en totaal uniek.

2. THE AUTOPSY OF JANE DOE (André Øvredal, GB/VS 2016)
Een voorbeeldige oefening in minimalistische maar bijzonder effectieve horror. Creepy as hell.

3. GET OUT (Jordan Peele, VS 2017)
Eng, grappig, mainstream, arty en relevant tegelijk. Een unieke combinatie.

4. RAW/GRAVE (Julia Ducournau, Frankrijk 2017)
Down to earth kannibalenhorror die zowel ontroert als verontrust. IJzersterk.

5. A GHOST STORY (David Lowery, VS 2017)
Nooit gedacht dat een laken met twee gaten zo kon ontroeren. Een spookverhaal als geen ander.
Guilty pleasure van het jaar: A CURE FOR WELLNESS (Gore Verbinski). Schaamteloze en peperdure Eurotrash-hommage. Heerlijk.

Hedwig van Driel, redacteur tijdschrift/online, podcaster

(Voor meer toelichting: luister de podcast!)

1. GET OUT (Jordan Peele, VS 2017)
Spannend, grappig, intelligent, polemisch, urgent.

2. RAW (Julia Ducourneau, Frankrijk 2017)
Minder rauw dan de titel doet vermoeden: deze bildungsfilm schetst een fascinerende zussenrelatie, en is prima als double bill te kijken met THELMA (Joachim Trier).

3. THE HANDMAIDEN (Park Chan-wook, Z-Korea 2017)
Een erotisch sprookje met een pervers randje.

4. OKJA (Bong Joon-ho, Z-Korea/VS 2017)
Darren Aronofsky kan nog veel van Bong Joon-ho leren over hoe je een allegorie een kloppend hart kan geven (hint: dat lukt niet door het letterlijk in de muur te proppen).

5. VALERIAN AND THE CITY OF A THOUSAND PLANETS (Luc Besson, o.m. Frankrijk/VS 2017)
Ja, oké, het script was niet overal even sterk, en de hoofdrolspelers hadden weinig chemie. Maar Luc Besson toont in een enkele sequentie meer visuele verbeeldingskracht dan de meeste regisseurs in hele films.

Eervolle vermeldingen: THELMA, THE BEGUILED, THE KILLING OF A SACRED DEER. Net niet SN genoeg, in oplopende volgorde van kwaliteit: BABY DRIVER, JOHN WICK: CHAPTER 2, GOOD TIME.

Als bonus: Top 5 series

1. THE GOOD PLACE (showrunner Schur, VS 2016)
Want filosofie kan in de juiste handen hilarisch zijn.

2. LEGION (showrunner Noah Hawley, VS 2017)
Beter dan alle X-men-films tot nu toe bij elkaar. Ja, zelfs LOGAN.

3. AMERICAN GODS (showrunners Bryan Fuller, Michael Green, VS 2017)
Net als VALERIAN een voorbeeld van het feit dat je met een niet-al-te-sterk script kan wegkomen als je de kijker maar zijn ogen laat uitkijken.

4. THE HANDMAID’S TALE (showrunner Bruce Miller, VS 2017)
Niet op de lijst omdat het technisch gezien sciencefiction is, maar omdat het momenten van pure horror levert.

5. THE TICK
De scherpe superheldenparodie die DEADPOOL pretendeert te zijn.

Ype Driessen, redacteur online, striptekenaar

1. A DARK SONG (Liam Gavin, Ierland 2016)
Een verbluffende verkenning van het occulte die ik maar niet uit mijn hoofd krijg.

2. BRIMSTONE (Martin Koolhoven, o.m. NL/VS 2017)
Een heel Nederlandse film van on-Nederlandse ambitie en allure.

3. ROGUE ONE: A STAR WARS STORY (Gareth Edwards, VS 2016)
Beter dan I, II, III en VII.

4. VALERIAN AND THE CITY OF A THOUSAND PLANETS (Luc Besson, o.m. Frankrijk/VS 2017)
Als je er heen gegaan was, was je het er mee eens geweest.

5. SLASH (Clay Liford, VS 2016)
Lieve ode aan het genre slash in een fijne coming-out- en coming-of-age-verpakking.

Theodoor Steen, redacteur tijdschrift/online

1. THE LEFTOVERS seizoen 3 (showrunners Damon Lindelof, Tom Perrotta, 2017)
Lindelof stelde mensen teleur met het gebrek aan (goede) antwoorden in LOST, maar maakt het gebrek aan betekenisgeving en ‘closure’ het hoofdonderwerp van zijn scifi-dramaserie THE LEFTOVERS. En in tegenstelling tot LOST eindig THE LEFTOVERS nagenoeg perfect, waardoor de serie de annalen in kan als een prachtig voltooid geheel. Weinig slotseizoenen hebben zóveel lef én voeren die waaghalzerij zo perfect uit.

2. HOUNDS OF LOVE (Ben Young, Australië 2016)
Dit stijlvolle visitekaartje van Australische debutant Young bewandelt de dunne grens tussen exploitatieve rape/revenge-film en feministisch psychologisch drama. Een koorddansact die slaagt dankzij het sterke acteerwerk van Asleigh Cummings als slachtoffer en Emma Booth als handlanger/partner van een seriemoordenaar- en verkrachter. HOUNDS OF LOVE speelde ook iets klaar dat geen andere horrorfilm ooit gelukt is: tegen het einde moest ik huilen en huiveren tegelijkertijd.

3. THE EVIL WITHIN (Andrew Getty, VS 2017)
Regisseur Getty, inmiddels overleden, was een methverslaafde miljonairszoon die 15 jaar van zijn leven, miljoenen van zijn erfenis en al zijn familietrauma’s en meth-nachtmerries op het doek plempte. THE EVIL WITHIN is bij vlagen behoorlijk politiek incorrect en knullig gemaakt, maar op andere momenten werkelijk geïnspireerd en eigenzinnig. Daarmee vormt de film de missende schakel tussen zo-fout-dat-het-goed-wordt-films als THE ROOM en de surrealistische art-horror van een David Cronenberg of Richard Stanley.

4. MANSFIELD 66/67 (P. David Ebersole, Todd Hughes, VS 2017)
Heerlijk kolderieke docu over Hollywood-sexsymbool Jayne Mansfield, die dankzij haar kokette uiterlijk en piepende stemgeluid nooit serieus werd genomen, maar wier leven en werken vernieuwde aandacht verdienen. In MANSFIELD 66/67 vertellen culticonen als John Waters, Kenneth Anger en Mary Woronow over de geruchten en roddels tijdens de laatste jaren van Mansfields’ leven, inclusief een affaire met Satanskerk-oprichter Anton LaVey.

5. A CURE FOR WELLNESS (Gore Verbinski, VS/Duitsland, 2016)
Geen Hollywood-regisseur is meer onderschat dan Gore Verbinski. Vaak geschaard in het rijtje van Michael Bay en Zack Snyder, maar ondanks zijn miljoenenbudgetten meer geïnteresseerd in cult-cinema dan genoemde namen. Na nerdy variaties op o.a. de spaghettiwestern, J-horror en Tex Avery-cartoons maakt hij met A CURE FOR WELLNESS een film die het midden houdt tussen Hammer-horror en de films van Ken Russell en Jean Rollin, maar dan, inderdaad, met een miljoenenbudget. Jammerlijk geflopt, maar ongetwijfeld een toekomstige culthit.

Missen we een film? Of ben je het ergens totaal niet mee eens? Laat het ons weten op Twitter of Facebook.

Morgen: deel 2! En check ook de site op 31 december, dan publiceren we onze Schokkend Nieuws Top 10 van 2017!

Fan van horror, sci-fi en cult?

Neem een abonnement!

Ons magazine bevat nóg meer en staat vol interviews, recensies en achtergronden.
Voor slechts 35 euro valt-ie 6x per jaar op je mat!
Liever digitaal ontvangen? Dat kan ook!