Tijdens zijn bezoek aan het 13e Festival van de Fantastische Film vorig jaar zat Stuart Gordon tot over zijn oren in de post-productie van space truckers. Echt vrolijk leek hij er niet onder te zijn en helaas moet nu geconstateerd worden dat daar gegronde redenen voor waren.
space truckers is namelijk, alle ongetwijfeld goede bedoelingen ten spijt, een pijnlijke mislukking: een kruising tussen een SF-komedie die maar niet echt leuk wil worden, een actie/avonturenfilm die maar niet echt spectaculair wil worden en een aliens-achtige monsterfilm die maar niet echt spannend wil worden.
Kortom, een smet op het blazoen van de maker van zulke degelijke genrefilms als re-animator, from beyond, fortress en castle freak (alhoewel over die laatste de meningen verdeeld zijn). .We schrijven 2196. De intergalactische vrachtwagenchauffeur John Canyon (Hopper, voor de verandering in de rol van de held) zit om werk verlegen en accepteert een merkwaardig klusje, te weten het vervoeren van een partij ‘seksuele hulpmiddelen’ naar de aarde. Hij wordt vergezeld door de jonge chauffeur Mike Pucci (Dorff) en de serveerster Cindy (Mazar), die beloofd heeft met Canyon te zullen trouwen als hij haar naar haar zieke moeder op aarde brengt. Onderweg wordt Canyons vrachtschip geënterd door een bende ruimtepiraten onder aanvoering van de half-mechanische Kapitein Mecanudo (een fraaie over-the-top vertolking van Dance) en blijkt de lading niet te bestaan uit seksartikelen maar uit een legertje sluimerende vechtrobots, bedoeld om de aarde mee te veroveren. .Het is merkwaardig te constateren hoe space truckers regelmatig zijn eigen geloofwaardigheid ondermijnt. Om een voorbeeld te geven: de eerste robot die geactiveerd wordt richt een enorme slachting aan onder Mecanudo’s manschappen alvorens met behulp van een bazooka te worden uitgeschakeld, maar wanneer vervolgens twee robots tegelijk de drie inzittenden van Canyons ruimtescheepje belagen, blijken een bezem en een brandblusapparaat al afdoende. En zo bevat de film wel meer vreemde tegenstrijdigheden. In zijn details is space truckers soms best aardig (genetisch gemanipuleerde vierkante varkens, country-muziek bij outer space-taferelen, het Ð overigens zorgvuldig buiten beeld gehouden Ð opwindbare geslachstdeel van Mecanudo, de bijzonder elegante maar tegelijk overtuigend dodelijke vechtrobots naar een ontwerp van de Japanner Hajime Sorayama), maar vele fraaie details maken helaas nog geen geslaagde film. Stuart Gordon kan beter. Laten we hopen op een spoedige revanche. * Copyright Jan Doense. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. .Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #30, p5.
