Eén zombie sla je vrij makkelijk de hersens in, maar honderden zombies vormen een gevaar. Ze danken hun kracht aan de macht van het getal. Zeker als ze steeds sneller gaan rennen. In het vermakelijke TRAIN TO BUSAN-vervolg PENINSULA hebben de zombies zowaar een heel schiereiland overgenomen.
Wie vier jaar geleden TRAIN TO BUSAN (en de geanimeerde prequel SEOUL STATION) niet zag, bekijkt toch maar best eerst dat dvd’tje. Niet omdat je veel voorkennis nodig hebt om PENINSULA te kunnen volgen, maar gewoon omdat TRAIN TO BUSAN de betere film is. Hij had het voordeel van de eenvoud: zombies op een trein. Klaar. Daar is in PENINSULA geen sprake van. Het is een sequel en dat is aan alles te merken. De opzet is wijder, grootser, onoverzichtelijker, maar ook spectaculairder en frivoler.
De proloog van de film haakt aan bij TRAIN TO BUSAN. Wie geluk heeft, kan met de boot Zuid-Korea en de zombies achter zich laten. Onder hen soldaat Jung Seok (Dong-Won Gang), zijn zus, haar man en hun kind. Maar met zombies lijk je nooit klaar: eentje is op de boot beland en infecteert ook zus en kind. Jung Seok en zijn zwager overleven de infectie wel.
Vier jaar later dolen de mannen zelf doelloos rond in Hongkong. Als Koreanen, verantwoordelijk voor de virusuitbraak, zijn ze er niet welkom. Tot Jung Seok door een malafide Amerikaanse maffiabaas een eenvoudige klus wordt aangeboden: hij moet terug naar het in quarantaine geplaatste Zuid-Korea, waar zich op het schiereiland nabij Seoul een vrachtwagen zou bevinden met twintig miljoen dollar. Makkelijk verdiend, toch?
Beperkte de actie in TRAIN TO BUSAN zich tot de trein, in PENINSULA speelt die zich af op een heel schiereiland. Het geeft regisseur Yeon Sang-ho de kans visueel uit te pakken met verwoeste landschappen en post-apocalyptische panorama’s. Een familie vrijbuiters racet in een gepimpte Kia door de stad en maait alles wat in de weg staat van het pad. Een militaire eenheid heeft de macht naar zich toegetrokken en organiseert in verlaten winkelcentra illegale gladiatorengevechten tussen mens en zombie.
Omdat de schaal van PENINSULA groter is, ligt de focus vreemd genoeg minder op de zombies zelf. Toch zorgen ze wel degelijk voor gevaar: ze zijn in die vier jaar tijd nog sneller en snediger geworden, van snelwandelaars tot spurters. De tijd dat je zo’n zombie met een tikje op het hoofd kon uitschakelen is voorgoed voorbij. Een belangrijk plotpunt is dat ze enkel op licht en lawaai afkomen. Wie geluidloos in het donker rondsluipt is in principe veilig, maar dat is in zo’n afgebladderde woestenij makkelijker gezegd dan gedaan.
PENINSULA mist de gejaagdheid van het spoor die TRAIN TO BUSAN genadeloos voortstuwde. Het vervolg struint meer in het rond, neemt meer wissels om subplots en zijdelingse ontwikkelingen een kans te geven. Dat komt de strakke spanning niet altijd ten goede, maar het geeft Yeon Sang-ho wel de mogelijkheid zijn film breder te trekken. Met enkele knotsgekke nevenfiguren, een bruisende onderwereld, spectaculaire straatraces met zombies als obstakels en de nodige Koreaanse pathetiek valt er genoeg te beleven. De parallellen met dat ander virusje denk je er zelf maar bij.
Distributie: Splendid Film. Release NL: 13 augustus 2020, BE: 28 april 2021. Copyright: Hans Dewijngaert. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 13 augustus 2020.
