De drug van de toekomst heet Power. Het geeft je voor een paar minuten een willekeurige superkracht, maar in plaats van heldendaden veroorzaakt het eigenlijk alleen maar meer misdaad. Joseph-Gordon Levitt en Jamie Foxx spelen in deze even vermakelijke als ambachtelijke Netflix Original respectievelijk een rechercheur en een voormalig soldaat wiens paden kruizen op zoek naar de bron van het goedje.
RECENSIE
netflix
Project Power(2020)
Levitt en Foxx mogen dan de blikvangers zijn, de spil van PROJECT POWER is Robin (Dominique Fishback), een jonge power-dealer die rechercheur Frank Shaver als een van haar klanten heeft. De nieuwe drug is illegaal, maar Shaver meent dat de enige manier om de opgevoerde criminelen de baas te blijven is om af en toe ook zelf je vinger in de honingpot te dopen. Ook ex-soldaat The Major heeft ervaringen met power, zij het onder hele andere omstandigheden. Zonder het van elkaar te weten zijn ze allebei op zoek naar de fabrikant van het spul, en hun eerste aanknopingspunt is Robin.
Wat volgt is een pulpy potpourri van ingredienten die je allemaal al wel eens eerder hebt gezien. En vaak ook wel wat beter. Een beetje buddy-cop dynamiek, een beetje urban drama sentiment, afgetopt met wat conspiracy-paranoia. Maar PROJECT POWER omarmt de cliche’s op zo’n manier dat het nooit vervelend wordt en lekker wegkijkt. Op hun beurt omarmen Foxx en Levitt weer hun eendimensionale personages en geven zo net even wat meer nuance aan hun standaard stoere ijzervreters. Zo ook Fishback, die van een geijkte tienerrol (een dealer die eigenlijk rapper wil worden, zucht…) het beste weet te maken, en goed meekomt met de twee grote namen.
Niet dat regisseursduo Henry Joost en Ariel Schulman (PARANORMAL ACTIVITY 3 en 4) geen verrassingen in huis hebben. Plaats delict New Orleans wordt prettig realistisch weergegeven, en het drukkende klimaat van de verpauperde maar trotse stad is bijna voelbaar. Ook de actie blijft, ondanks de superkrachten, relatief realistisch. Het duo weet zelfs nog een originele draai te geven aan de anno 2020 ook al zo clichematige long-take actiescene.
Ondertussen houdt het script van nieuwkomer Mattson Tomlin de vaart er goed in, zodat er weinig tijd is om stil te staan bij de onvolkomenheden. Zo mist de film bijvoorbeeld een solide slechterik. Er worden wel vrij willekeurig hier en daar wat kandidaten in het verhaal gezet, maar die worden zo terloops uit het veld geruimd dat van enige echte dreiging geen sprake is. Hierdoor is de derde akte ondanks de audiovisuele bombast een beetje anticlimactisch. Ook wordt er te weinig gedaan met het concept van de film. Een wereld waarin superkrachten binnen ieders handbereik liggen vraagt om een wat meer uitgedachte uitwerking. Nu wordt het puur ingezet als allegorie voor elke andere standaard drug; iets wat bestreden moet worden.
Netflix’ modus operandi moge duidelijk zijn. Het meerendeel van de originals is gemodelleerd naar het middensegment van de videotheken van weleer: laagdrempelig, pretentieloos genre-voer voor als je de kwaliteitsfilms al gehad hebt. PROJECT POWER past precies in dit plan van aanpak. Net als de titulaire drug geeft de film je een korte opkikker, om daarna alweer vlug zijn uitwerking te verliezen.
Distributie: Netflix. Release: 14 Augustus 2020. Copyright: Daan Snouck Hurgronje. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 17 Augustus 2020.
