Moet een franchisefilm per se heel veel van doen hebben met het origineel? PARANORMAL ACTIVITY: NEXT OF KIN doet vooral een beetje zijn eigen ding. Lekker puh.
Wél zoals eerdere delen is NEXT OF KIN van regisseur William Eubank een staaltje mockumentary, zij het gefilmd met de hogeresolutiecamera’s en drones die tegenwoordig voor prille filmmakers voorhanden zijn. Nu staat de prille filmmaker Margot centraal, die als baby ooit te vondeling is gelegd. Ze ondekt dat haar familie afkomstig is uit een amish-gemeenschap, dankzij een neef die zijn ‘rumspringa’ doormaakt. Dat is het jaar dat jongvolwassenen de streng-christelijke gemeenschap uitloggen om de wijde wereld te verkennen. Margot is geboeid door haar afkomst en besluit een documentaire te maken over deze gemeenschap. Wat kan er misgaan?
Naast het nepdocu-karakter is dit vooral een PARANORMAL ACTIVITY-film op twee vlakken: in naam, want die is gemakkelijk in de markt te zetten, en in het hoge gehalte jumpscares. De film is ermee bezaaid, of ze het verhaal vooruithelpen of niet. Verder wordt nauwelijks geleund op elementen die in de eerdere delen de verhaalkern vormden, en vooral invloed gevonden in andersoortige horrorfilms. En dat voelt eigenlijk best fris. Al snel verandert de film in een soort van amish-MIDSOMMAR, doordat de cultureshock duistere randjes begint te krijgen. Zonder die algehele onderliggende unheimlichkeit weliswaar, en met sneeuw en duisternis in plaats van de zomerse lichtheid van Ari Asters werk uit 2019.
Dit is het zevende deel uit de Amerikaanse tak van de extreem lucratieve horrorreeks uit huize Blumhouse, en de eerste die geen release in de bioscoop krijgt. Dat is erg jammer voor regisseur William Eubank, die met laagbudget scifi-pareltjes als LOVE uit 2011 en THE SIGNAL uit 2014 een niet gering beeldend talent heeft laten zien. Gelukkig heeft hij wel een script ter beschikking van Christopher Landon, die naast het eerdere deel THE MARKED ONES ook verantwoordelijk was voor het script en de regie van HAPPY DEATH DAY en het vervolg, evenals FREAKY. Het wordt daardoor al snel begrijpelijk waarom er lekker wordt gemord aan het verstokte PARANORMAL ACTIVITY-fundament. Deze makers willen spelen met het format. En dat doen ze ook.
Het vernuft van Eubank voel je vooral terug op de momenten dat de camera op een goede manier wordt ingezet als onderdeel van het verhaal. Waar bijvoorbeeld een dramatische zoom midden in een scène filmtechnisch handig is, wordt het acteren van de personages – inclusief de voice-over van degene die op dat moment toevallig de camera in handen heeft – uitstekend aangepast op die behoefte. Een passieve kijker hoeft zich daar niet van bewust te zijn, maar voelt het effect wel. Daarmee wordt spanning opgebouwd en over het algemeen wordt die ook steeds beloond met lekkere pay-offs.
De zwakke punten zijn vooral de momenten waarop je als kijker de vraag kunt stellen: en waarom filmt het personage dit? Als Margots cameraman Chris buiten de generator opnieuw gaat opstarten, is het uiteindelijk fijn dat hij zijn filmapparatuur, draaiend en wel, mee naar buiten heeft genomen. Want hoe had hij anders een eng kindje in beeld gekregen? Maar het was vast handiger stoeien geweest met de generator als hij niet ook nog een camera in zijn handen had, en moest neerzetten en weer oppakken. Zulke momenten zijn er echt iets te vaak. Is de scène spannend wanneer de stadse filmmakers achterna worden gezeten door een demonisch wezen? Zeker. Maar is het duidelijk waarom op dat moment überhaupt nog een camera aan staat, laat staan dat die op de juiste momenten de goede kant op wordt gericht? Geenszins. En als je echt te hard aan de kijker moet vragen om erin mee te gaan dat dit als documentaire wordt gepresenteerd, was het dan niet handig om ook maar gewoon met dit hele format te breken? Er is maar zo veel suspense of disbelief voorhanden.
Misschien was het voor iedereen fijner geweest als hier niet de titel PARANORMAL ACTIVITY aan had gekleefd, al weet je natuurlijk als maker dat die wel een ingebouwd publiek heeft. Het resulteert nu in een film die een mengelmoesje is van goede en mindere momenten. Maar gelukkig spreken sommige delen ook dusdanig tot de verbeelding dat ze het hele NEXT OF KIN de moeite waard maken. Regisseur Eubank heeft in elk geval de mogelijkheid gehad om te laten zien wat hij kan, dus geef hem de volgende keer vooral de kans om zich in een eigenzinniger project vast te bijten!
Distributie: Paramount. Release NL & BE: 17 februari 2022. Copyright: Ruud Vos. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende.
