Als je een beetje bekend bent met folk horror – je hebt THE WICKER MAN gezien, Shirley Jacksons The Lottery gelezen – dan weet je wat er gaat gebeuren in MIDSOMMAR. Maar kennis bereidt je niet voor op Ari Asters bijzonder effectieve uitvoering.
Wanneer Dani ontdekt dat Jack met zijn vrienden een reis naar Zweden heeft geboekt, liegt hij conflictvermijdend dat iedereen het leuk zou vinden als zij ook mee zou gaan. Dus daar gaan ze. Naar Hårga, waar Jacks vriend Pelle (Vilhelm Blomgren) vandaan komt: een kleine, geïsoleerde gemeenschap met eigenaardige rituelen.
Wie in een horrorfilm een meiboom ziet, weet dat mensenoffers niet ver weg zijn. Maar Aster neemt zijn tijd. Hij stelt zijn personages rustig voor middels stevige, spannende dialogen die niet zouden misstaan als oefening op een theaterschool. Vorig jaar was het Toni Collette in HEREDITARY die met zulke teksten een kleine Oscarbuzz genereerde. Die nominatie kwam natuurlijk niet, en ook Florence Pugh zal voor haar mooie, kwetsbare spel geen prijzen ontvangen. Maar goed, als ze stopt met films als en MIDSOMMAR en in een paar biopics verschijnt, heeft ze dat beeldje zo te pakken. Ook Jack Reynor heeft het in zich een ster te worden. Hij komt uit de mal van Chris Pine/Pratt/Hemsworth/Evans. Heeft vooral iets van Pratt: die charmant-lompe uitstraling, die komische timing. Ja, komische timing, want meer nog dan HEREDITARY zit MIDSOMMAR vol zwarte humor. Bij vlagen voelt de film als een omgekeerde romkom (Aster noemt hem ‘my breakup movie‘).
Maar horror staat altijd voorop, ook als er nog weinig griezeligs gebeurt. Aster gebruikt voorspelbaarheid in zijn voordeel. De onvermijdelijke afloop hangt dreigend in de lucht, ook als de Amerikanen nog lacherig doen om de gekke gebruiken van die Zweden. Als de boel dan uiteindelijk losgaat, toont Aster zich opnieuw een groot talent voor weerzinwekkend mooie tableaux vivants (of, misschien gepaster, tableaux morts). Ditmaal in zachte lentekleuren – de film speelt zich bijna helemaal af in daglicht – die na verloop van tijd vanzelf een ziek sfeertje krijgen. De film ruikt naar rauw vlees dat al de hele dag in de zon ligt.
Distributie: Dutch Filmworks (Release NL: 25 juli 2019, release BE: 7 augustus 2019). Copyright Julius Koetsier. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 24 juli 2019.
