Aan de lopende band knalt hij ze eruit: films voor jong en oud en alles daar tussenin, of ze nu ARTHUR EN DE MINIMOYS, TRANSPORTER, TAXI of TAKEN heten. Dat het artistiek niet allemaal hoogvliegers zijn, vergeven we hem. Maar met het sciencefictionspektakel LOCKOUT heeft producent/scenarist Luc Besson het zich wel héél makkelijk gemaakt.
Je hoeft geen raketgeleerde te zijn om te begrijpen waarom LOCKOUT begint zoals hij begint. De openingsscène draait om het verhoor van een politieman die wordt verdacht van spionage. De man in kwestie, Marion Snow (Guy Pearce), beantwoordt iedere vraag met een sarcastische one-liner, waarna hij steevast op de arrogante bek wordt getimmerd. Hier wordt het scenario, of liever gezegd de formule van de film in een notendop aan de kijker ontvouwd. Grap-klap-grap-klap-grap-klap, en dat anderhalf uur lang. Ooit heilig verklaarde scenariowetten, zoals de drieaktenstructuur, kunnen overboord. Net zoals het achtste Gebod, ‘Gij zult niet stelen.’ Want de Franse Besson koos John Carpenters ESCAPE FROM NEW YORK (1981) schaamteloos als blauwdruk voor zijn 102de film als producent en 42ste film als schrijver (bron: IMDb). ‘Gebaseerd op een oorspronkelijk idee van Luc Besson’, lezen we dan ook nog op de aftiteling. To put insult to injury.
Dat Pearce’s Snow voor honderd procent is geënt op Kurt Russells Snake Plissken is op zich nog geen reden om moord en brand te schreeuwen. Sterker: Pearce haalt alles uit de kast om er tweehonderd procent van te maken. Geen actieheld laconieker en onverstoorbaarder dan Marion Snow. Dat komt het personage goed van pas, want probeer maar eens een mooie presidentsdochter uit handen te bevrijden van zo’n vijfhonderd bloeddorstige criminelen, die in hun futuristische megagevangenis in een baan om de aarde draaien. Alleen een gek met een doodswens klaart zo’n klus. Enige nadeel is dat Snow zich zo roekeloos van de ene in de andere levensgevaarlijke situatie stort – om er ook steeds weer zonder noemenswaardige letselschade uit te voorschijn te komen – dat de spanning al gauw tot onder het nulpunt daalt.
Zet je de voors en tegens van LOCKOUT op een rij, dan komt Pearce er met zijn bij vlagen geestige kletspraat het gunstigst van af. Jammer dat de makers dat pluspunt niet wat meer hebben uitgebuit in de actiescènes. In plaats van zijn vuisten en wapenarsenaal te gebruiken, had Snow zijn tegenstanders ook plat kunnen lullen. Willen de grappen dus nog wel eens doel treffen, de klappen – die andere pijler van het scenario – hebben beduidend minder impact. Waaraan het budget van naar verluidt twintig miljoen dollar ook is uitgegeven, niet aan de special effects. Een wilde achtervolging aan het begin van de film komt voor het grootste deel uit een computer die op CGI-software van tien jaar geleden lijkt te draaien. Dat geldt ook voor de climax waarin Snow en de presidentsdochter uit de van alle kanten door gevechtstoestellen bestookte ruimtegevangenis ontsnappen. Besson zal er niet wakker van liggen. Als we IMDb mogen geloven is de film in de bioscoop al uit de kosten gekomen en dan moet het dvd/blu-ray-traject nog beginnen. Bovendien lijkt Bessons plagiaat John Carpenter vooralsnog niet uit zijn winterslaap te hebben gewekt.
Distributie: Entertainment One. Release NL: 2 augustus, BE: 18 april 2012. Copyright: Phil van Tongeren. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 1 augustus 2012.
