Liefhebbers van het werk van John Carpenter weten hoe belangrijk het uiterlijk van zijn films is: het brede Panavison-beeld en de regisseur lijken voor elkaar geschapen.
Carpenter heeft zo’n herkenbare stijl ontwikkeld, dat een beetje fan zijn signatuur waarschijnlijk aan een enkel filmbeeldje zal kunnen aflezen. Mits dat ene beeldje natuurlijk wordt weergegeven in de 2.4:1 ratio die bij Panavision hoort, of dat op z’n minst bij benadering doet. Daarom is het geweldig dat de komst van dvd een cultuuromslag teweeg bracht en ons verlost van de lelijke uitsnedes die films op video van hun esthetische kwaliteiten beroven. Zo kunnen we de nieuwe Carpenter tenminste op waarde schatten, want een bioscoopuitbreng zit er helaas alweer niet in.
Net als bij de hoogst amusante voorganger JOHN CARPENTER’S VAMPIRES kreeg de Nederlandse achterban gelukkig een kans op het Festival van de Fantastische Film in Amsterdam: de vampierfilm zag ik tijdens een Weekend of Terror met groot genoegen op het grote scherm van Tuschinski, JOHN CARPENTER’S GHOSTS OF MARS moest het met een kleinere zaal in het City complex doen. Dat beide films de naam van de regisseur in de titel incorporeren onderstreept dat Carpenter een heuse auteur genoemd mag worden. Thematisch past de Mars-film ook prima in het oeuvre, waarin autoriteiten er altijd een janboel van maken en waarin de terecht cynische helden eerst de ketenen afwerpen, om uiteindelijk aan het langste eind te trekken.
De belangrijkste protagonisten op Mars zijn een gedrogeerde agente (Natasha Henstridge) en een gevangen dief (Ice Cube), die met wat kanonnenvlees moeten strijden tegen bezeten mijnwerkers. Buiten de adequate aanvoerders is het acteursensemble niet best, waar de tegenstanders ogen als een halfbakken kruising tussen Marilyn Manson en de woeste horden uit het onverminderd enerverende MAD MAX 2: THE ROAD WARRIOR. Daar komt nog bij dat er geen moment de indruk ontstaat dat we ons op Mars bevinden: de film oogt er te goedkoop voor en het idee dat de door iedereen gedragen brillen het zuurstofgebrek ondervangen is te idioot voor woorden. Maar de koppige houding van de maker, zijn trefzekere cameravoering en lekker raggende muziek, maken dat ik als liefhebber toch wel plezier beleefde aan dit mismaakte kindje van een oude held.
De extra’s op de dvd behelzen een commentaarkanaal en een drietal zogenaamde ‘featurettes’. Kennelijk vond men het niet nodig de kale registraties van werkzaamheden tijdens de opnamen van de film en de soundtrack van enig commentaar te voorzien, al worden een aantal in beeld gebrachte betrokkenen gelukkig wel met naam en functie geïdentificeerd. De zwijgzame aanpak van de maker van de featurettes doet vermoeden dat er een geïntimideerde fan aan het werk is, zeker wanneer er in die kleine dertig minuten slechts een enkel ‘Hi John!’ uit komt.
Op het audiocommentaar ondervraagt Carpenter een zwangere Natasha Henstridge over haar opvattingen over acteren, over haar tegenspelers en over haar modellenwerk. Hij doet dat met de pesterige humor die zijn eerdere commentaren met Kurt Russell zo amusant maakte, maar het gekeuvel voorkomt dat er inhoudelijk diep op de film of Carpenter’s eigen filosofie wordt ingegaan. Al is het aardig om te horen hoe de regisseur zich kritisch over het gebrekkige schaalmodelwerk uitlaat, het zou interessanter zijn wanneer Carpenter een film lang door een goede moderator wordt ondervraagd. Dan mag hij eens uitleggen waarom hij in Panavision draait, en hoe hij met wisselende cameramannen toch stijlvast blijft, om maar wat te noemen. Voor nu luidt de conclusie: een keertje huren deze schijf, en helpen hopen dat Carpenter ooit nog eens film als HALLOWEEN of THE THING maakt.
EXTRA’S *1/2
Copyright Bart van der Put. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Oorspronkelijk gepubliceerd in Schokkend Nieuws #55, zomer 2002.
