Simon Magus (Firth), hoofd van een secte Witte Magiërs, de zgn. Illuminata, heeft problemen. Een millennium lang hebben hij en zijn sekte in het diepste geheim de wereld beschermd tegen de kwade invloeden van de sekte der Zwarte Magiërs (Mimica/Davies) en nu zit zijn tijd er op. Hij heeft echter geen opvolger kunnen vinden. Dan valt zijn oog op straatartiest-goochelaar Michael DeVane (O’Connell) en in hem herkent Simon een geschikte kandidaat.
Zal Simon de zorgeloze Michael kunnen overtuigen van het kardinale belang van zijn missie v——r de Zwarte Magiërs hun kans schoon zien en de ziel van ieder mens op aarde opeisen?.Interesseert deze probleemstelling u ene moer? Na het zien van DEATH BY MAGIC zal die desinteresse nog in hevigheid zijn toegenomen, want de film is een catalogus van (niet zeer aanstekelijke) apekool. De eeuwige strijd tussen Goed en Kwaad speelt zich ditmaal af in Brisbane en Southport in de staat Queensland, Australië (waar de film op locatie werd opgenomen), tussen horden winkelend en flanerend publiek in luchtige zomeruitmonstering. Hierdoor lijkt het alsof de geschiedenis zich afspeelt in een soort vacuŸm, onder een stolp van isolement, die volledig los staat van de omgeving in kwestie, alsof de mensheid met die titanenstrijd en de uitkomst ervan niets te maken heeft. Dit werkt in hoge mate in het nadeel van de film, die zodoende een doomsday-atmosfeer geen moment kan waarmaken. De Witte en Zwarte Magiërs verworden tot potsenmakers die op zonovergoten locaties elkaar in magie-gestuurde karategevechten te lijf gaan en cut-rate digitale effecten in de rondte slingeren om enige indruk te maken. Verheven onderwerpen worden zo profaan verwoord dat de lachlust regelmatig wordt opgewekt. Catastrofes, die ons te wachten staan wanneer de Zwarte Magirs de macht grijpen, moeten blijken uit wat TV-journaalbeelden over rampgebieden in de wereld. En terwijl Witte en Zwarte Magiërs elkaar in kosmische toorn naar de strot vliegen, winkelt het Southport-publiek opgewekt verder. . Kortom, DEATH BY MAGIC lijkt nergens naar en mist bovendien de beminnelijke krakkemikkigheid en prettige gestoordheid om het ooit tot cultstatus te schoppen. N.B.: De figuur van Simon M‡gus (Simon de Tovenaar) duikt met enige regelmaat in reli-thrillers op, recentelijk nog in SIMON MçGUS (Ildik— Enyedi, 2000), waarin Simon een Hongaarse veertiger is, die in het Parijs van 1998 de politie bij het oplossen van een moordzaak assisteert. De schimmige figuur van Simon M‡gus komt in de bijbel slechts in de uiterste kantlijn voor. In Handelingen 8:9-24 wordt hij door Petrus scherp bekritiseerd omdat hij de Heilige Geest voor geld wil kopen. Simonie, het verkrijgen van geestelijke ambten en voorrechten door middel van geld, is naar hem genoemd. In apocriefe geschriften (niet-erkende, niet-canonieke bijbelboeken) is de uit Samarië (Midden-Palestina) afkomstige Simon degene, die Petrus uitdaagt om samen van het Romeinse Forum naar beneden te springen om te zien wie van beiden blijft zweven en daarmee de ware vertegenwoordiger van God op aarde is. Uit diezelfde bronnen vernemen we hoe Simon zich levend laat begraven om na drie dagen te herrijzen, daarmee aantonend dat Christus’ verrijzenis niet per se een daad van goddelijke interventie is. De kerk heeft Simon M‡gus altijd als eerste gnosticus be schouwd en misschien verklaart dit waarom het merendeel van de informatie over hem alleen in apocriefe boeken is terug te vinden: anti-propaganda bedoeld om deze lastige, tegendraadse teek in de pels van de kerk voor eeuwig in diskrediet te brengen. . * Copyright Erique J. Rebel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. .Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #49, p11.
