Herintredende huurmoordenaar Ladybug (Brad Pitt) neemt een ogenschijnlijk makkelijk klusje aan om weer in vorm te raken. Als hij hiervoor in Tokyo aan boord stapt van de Shinkansen naar Kyoto, heeft hij nog geen idee dat het de rit van zijn leven wordt.
BULLET TRAIN van David Leitch is een adaptatie van het Kotaro Isaka’s succesvolle thriller Maria Beetle uit 2010. De titel verwijst naar een andere naam voor ladybug, ons lieveheersbeestje, het universele symbool voor geluk. Ladybug zelf kan de humor van zijn nieuwe codenaam niet inzien, aangezien hij ervan overtuigd is dat hij ’s werelds grootste pechvogel is. Elke keer als hij aan het werk is gebeurt er wel weer iets om de boel uit de hand te laten lopen. Van zijn nieuwe opdracht verwacht hij niet veel anders.
Zijn taak is om een specifieke koffer te ontvreemden, wat hem onverwacht makkelijk afgaat. Ongezien uit de trein ontkomen is een ander verhaal. Zijn pech begint al als blijkt dat hij zijn treinkaartje verloren is, maar al snel blijkt dat het hele treinstel vol zit met een hele stoet huurmoordenaars die het zonder te weten allemaal op elkaar gemunt hebben. Als de eigenaars van de koffer erachter komen dat deze gestolen is, begint er een sluiks kat-en-muis spel dat echter al snel ontaardt in een luidruchtig potje apekooien.
Regisseur Leitch is een voormalig stuntman die samen met Chad Stahelski hoge ogen gooide met hun co-debuut JOHN WICK (2014). Terwijl Stahelski zich focuste op de JOHN WICK-reeks, ging Leitch zijn eigen weg. Zijn vorige films ATOMIC BLONDE (2017) en HOBBS & SHAW (2019) lieten echter al doorschemeren dat karakterontwikkeling en spanningsopbouw bij hem altijd ondergeschikt zijn aan de actiescenes. Beide zijn een serie van setpieces aan elkaar geregen met een obligate verhaallijn. Dat werkt bij een actie-vehikel wat opgezet is rondom één centraal personage (of duo, in het geval van HOBBS & SHAW), maar een ensemblefilm als BULLET TRAIN, met verschillende verhaallijnen die allemaal hun eigen focus verdienen, vraagt toch een wat subtielere aanpak. De nuances van het boek vallen hierdoor weg waardoor het van toevalligheden aan elkaar hangende verhaal aanvoelt alsof scenarist Zac Olkewicz de alles aan elkaar knopende finale als eerste bedacht heeft, en er daarna een verhaaltje omheen gebrouwen heeft.
In plaats van een spannende Hitchockiaanse intrige krijgen we een kluchterig blijspel met persoonsverwisselingen en, jawel, verkleedpartijen. Wat niet erg zou zijn, als BULLET TRAIN niet aanvoelde als een film die twintig jaar te laat is gemaakt. Het is Joe Carnahan via Guy Ritchie via Quentin Tarantino, en komt grotendeels over als een aangelengd simulacrum van zijn voorgangers. Maar als Leitch een ding goed kan, is het wel het tempo er in houden. De dynamische actiescenes en het terloopse onderlinge gekibbel volgen elkaar in sneltreinvaart op, wat de boel vermakelijk houdt en ervoor zorgt dat je niet al te veel let op het gekunstelde karakter van het verhaal. De cast draagt hier ook in grote mate aan bij, met Pitt voorop als herboren positivo Ladybug die na een cursus mindfullness krampachtig probeert te empathiseren met zijn tegenstanders. Al met al geen vervelend ritje, maar dan wel in de 2e klas in plaats van de 1e.
Distributie: Universal. Release NL: 4 augustus, BE: 3 augustus 2022. Copyright: Daan Snouck Hurgronje. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op: 4 augustus 2022.
