Nogal verwarrend, dat eerste kwartier van ZEIRAM 2. Blijkbaar gaat regisseur/scenarist Amamiya er vanuit dat de kijkers van deel 2 ook deel 1 (uit 1991) hebben gezien en de personages en gebeurtenissen onmiddellijk in de juiste context weten te plaatsen.
Voor wie dat eerste deel gemist heeft daarom het volgende: Zeiram is de naam van een monsterlijk wezen dat van de planeet Mise naar de aarde is ontsnapt. Het wordt achternagezeten door de beeldschone premiejaagster Iria en haar computer Bob, die bij hun pogingen de voortvluchtige weer in hechtenis te nemen assistentie krijgen van twee komisch blunderende electriciens. In ZEIRAM 2 treffen we dezelfde cast of characters aan, zij het dat het monster zich verstopt heeft in een robot die gemiddeld twee koppen boven zijn tegenstanders uittorent. De strijd duurt dus voort en heeft ditmaal een kostbaar kleinood als inzet, dat tevens als teleportatie-machine dienstdoet, de Camelite. Dat laatste mag u meteen weer vergeten, want waar gaat het werkelijk om in ZEIRAM 2? Juist, om de formidabele atletische vermogens van beide opponenten (volgens de credits getraind door een instantie genaamd ‘Attractive Action Club’), die elkaar op een verlaten industrieterrein vindingrijk naar het leven staan. En valt er in de schermutselingen een enkele keer een adempauze, dan rukt de afdeling special make-up effects meteen uit om de eventuele verveling op drastische wijze te verdrijven. Een topper in dat opzicht is de scène waarin de slangachtige Zeiram met veel gekwijl een pingpongbal ophoest. Het daaruit te voorschijn kruipende gedrocht is duidelijk angstaanjagend bedoeld, maar lijkt eerder een carrière te zijn misgelopen in de Muppet-versie van THE HOUND OF THE BASKERVILLES. Veel zoden zet de geboorte van deze koddige hellehond sowieso niet aan de dijk, want in de fantasiewereld van ZEIRAM 2 geldt dezelfde regel als in de gemiddelde Hollywood-produktie: het recht zal altijd zegevieren. ZEIRAM 2 mist de grandeur van de beste Hong Kong-produkties in het genre en kan niet tippen aan de gekte van de TETSUO-films. Maar vergeleken bij de lullige knokpartijtjes die we in de gemiddelde Van Damme-film krijgen voorgeschoteld, zijn de gestileerde duels tussen Amamiya’s beauty & the beast juweeltjes van bewegingskunst. Leve de Attractive Action Club!.**1/2 Copyright Steef de Koning. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. .Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #23, p9.
