De briljante psychiater Dr. Diana Purlow (Meyer) heeft een hersen-polyscan ontwikkeld, een apparaat dat reacties leest op herinneringen die zij in haar patiënten oproept. Zo tracht zij geweldspatronen bloot te leggen en mogelijk te doorbreken. Zij test het apparaat op de duivelse seriemoordenaar Jesse Mowatt (Grover), die in de dodencel op zijn executie wacht.
Deze beschikt over occulte gaven en sterk ontwikkelde telepathische vermogens. Na Mowatts executie wordt Dr. Purlow geteisterd door schokkende visioenen, waarin zij getuige is van de meest macabere wreedheden. Weet Mowatt haar te beïnvloeden van gene zijde? Is hij eigenlijk wel dood en begraven?
UNSPEAKABLE is grotendeels een eenmansproduct van Pavan Grover, een in Europa weinig bekende tv-acteur: hij produceerde de film voor zijn eigen productiemij. PAV Films, Inc., schreef het scenario, had de montage-supervisie (onder het pseudoniem P.G.) en vertolkte tevens de rol van de satanische Jesse Mowatt.
UNSPEAKABLE toont aan dat al die betrokkenheid niet per se garant staat voor originaliteit. De film is een onmiskenbare mix van THE UGLY (1996) en THE SILENCE OF THE LAMBS (1990). Van THE UGLY leent de film het thema van de zielenknijper die in de psyche van de halsmisdadiger doordringt en hiervoor een hoge prijs betaalt; van SILENCE de riskante interactie tussen twee mensen aan weerszijden van de tralies van een dodencel, die langzaamaan in een situatie van onderlinge afhankelijkheid geraken.
Ronduit onaangenaam aan UNSPEAKABLE is de suggestie dat moorden bovenal een trendy, hippe bezigheid is, een bijzonder privilege weggelegd voor de enkeling, waarop we allemaal jaloers kunnen zijn. Bij voortduring duikt deze gedachte in films op; het blijft evenwel een bedenkelijke ondertoon. Tevens dwingt de film ons tot identificatie met een uitzonderlijk verknipte figuur en ook dat is in hoge mate onaangenaam.
Het slot van de film is een regelrechte cop out: zo’n oplossing waar vuurbrakende pistolen het laatste woord hebben in een situatie die met ballistisch geweld niets uitstaande heeft. Een typisch Amerikaanse preoccupatie met vuurwapens. Weet de scenarist ’t even niet meer? BLAM! BLAM! BLAM! The end.
Copyright 2003 Erique J. Rebel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #60, najaar 2003.
