THE OFFERING heeft weliswaar een sprankje potentie, maar is uiteindelijk net zo generiek als de titel.
In de film keert een inmiddels ongelovige zoon terug uit Londen om zijn vader te bezoeken in zijn orthodoxe gemeenschap in Brooklyn, met zijn niet-Joodse zwangere vrouw aan zijn zijde. Zonder dat het paar het weet, herbergt een lijk dat onlangs naar het mortuarium van de familiebegrafenis is verhuisd een oude demon genaamd Abyzou, wiens favoriete snack kleine kinderen is.
Afgezien van mijn verwarring en frustratie over de bizarre omgang met joodse begrafenispraktijken in de film, was ik blij met de cast van chassidische orthodoxe personages. Het sobere ‘pinguïn’-stereotype wordt vermeden, met een scala aan persoonlijkheden van een ruimdenkende, liefhebbende vader, een scherpe blik op de esoterische joodse kunsten, en de chassidische ‘bad boy’, compleet met de permanente tandenstoker in de mond.
Deze personages roepen in het eerste helft van de film het gevoel op dat regisseur Oliver Park een unieke visie wil uitdragen. Maar plotseling kiest de film er op onverklaarbare wijze voor om zich te concentreren op de pijnlijk saaie zoon en zijn vrouw, waardoor er weer een stukje karakter verloren gaat. Gaandeweg raakte ik gefrustreerd door de uitwissing van elk stukje persoonlijkheid. De aanwezigheid van een zichtbaar Joods huis, Joodse gebeden, Jiddisch jargon, enzovoort, bleek slechts cosmetisch te zijn.
In de zee van clichés uit moderne horrorfilms die in deze film worden gebruikt – de holle jump-scares, de blauwe tint en de irritante beslissingen van personages – zocht ik naar een slim gebruik van de joodse thema’s. Door het familiedrama van een zoon die het geloof verlaat en met een niet-Jood trouwt, ongetwijfeld herkenbaar voor mensen die uit Joodse families komen en misschien zelfs daarbuiten, hoopte ik dat dit een bron zou zijn voor de horror. De Joodse mythologie is namelijk werkelijk fantastisch griezelig, mysterieus en rijp om te worden geoogst door horrorschrijvers en -regisseurs, maar het wachten is nog steeds op een film die doet wat HEREDITARY (2018) met Paimon deed. Dat wil zeggen, gebruik mythologie om iets te zeggen over traditie, afzondering, familie en andere donkere hoeken van de menselijke ervaring.
Dat gezegd hebbende, er is niets mis mee om Abyzou (een demon met een zeer interessante mythologie, ontdekte ik toen ik googelde na de film) meer te laten lijken op de non uit het THE CONJURING-universum – gewoon een griezelig wezen dat rondhangt op duistere plekken. Als zodanig is het geen slecht gemaakte film. Wel oppervlakkig en onopvallend; het bijzonderste aan THE OFFERING is eigenlijk hoe de film alles weet te vermijden wat hem uniek of gedenkwaardig zou kunnen maken.
Distributie: Dutch FilmWorks. Release: 8 december 2022. Copyright: Asia Kislev. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 10 december 2022.
