Het arme zuiden van Italië heeft een rijke traditie op het gebied van Animisme, een geloofsovertuiging die binnen onze “Judeo-Christelijke samenleving” maar wat graag afgedaan wordt als bijgeloof en hekserij. De verbinding uit de titel slaat op het kwaadwillend beïnvloeden van iemands vrije wil door middel van magische rituelen. Een redelijk origineel uitgangspunt voor een verder vrij redelijke film.
Het is altijd goed voor de geloofwaardigheid om bovennatuurlijke griezelverhalen te linken aan aardse gebeurtenissen. THE BINDING opent dan ook met een quote uit ‘Sud e Magia’ van Ernesto di Martino, een Italiaanse anthropoloog die tijdens het Mussolini-bewind onderzoek deed naar heidense praktijken in de enkel-en-voet-regionen van de Italiaanse laars. Het zet effectief de toon, maar laat weinig misverstand bestaan over wat je voorgeschoteld krijgt: de zoveelste THE EXORCIST-variant. Maar waar de film je nergens echt zal verrassen weet kortfilmregisseur Domenico Emanuele de Feudis zijn langspeeldebuut stijlvol in te vullen.
Veertiger Francesco (Riccardo Scamarcio) is op weg naar zijn moeder (Mariella Lo Sardo) om zijn verloofde, de stadse Emma (Mia Maestro), en haar dochter Sophia (Giulia Patrignani) voor te stellen. Hij is opgegroeid op het uitgestrekte platteland van Zuid Italië maar is al heel lang niet terug naar zijn ouderlijk huis geweest. De wat afstandelijke moeder blijkt een soort kruidendokter te zijn. Op zich niks mis mee natuurlijk, echter al snel na aankomst stapelen de signalen dat er iets niet helemaal pluis is zich op. Zo is het gebed voor de maaltijd wel erg archaïsch, en houdt de muizige huishoudster angstvallig een aantal mysterieuze littekens op haar armen verborgen. Maar zoals dat gaat in dit soort films heeft geen van de personages ooit een enge film gezien, dus worden alle waarschuwingen in de wind geslagen. Als Sophia ’s nachts door een spin gebeten wordt en vervolgens onder invloed van wat zelfgebrouwen medicatie verontrustende complicaties gaat vertonen, begint Emma dan toch te vermoeden dat haar nieuwe familie mogelijk iets te verbergen heeft.
De hierop volgende gebeurtenissen laten zich raden. Het is duidelijk dat het hier gaat om de reis en niet om de bestemming, ook al worden onderweg de nodige platgetreden paden bewandeld. Het is juist de invulling waar De Feudis, die ook meeschreef aan het scenario, punten pakt. Bijvoorbeeld door de regio, die we als setting over het algemeen associëren met maffiafilms, te voorzien van de nodige mystieke folklore, en deze vervolgens wonderschoon doch onheilspellend weer te geven. De paar personages die de film rijk is hadden op zich iets meer uitgediept mogen worden, maar juist door ze enigszins neutraal te laten is er naargelang het mysterie zich ontvouwt ruimte voor toch nog enkele bescheiden verrassingen.
Dat de film inzet op sfeer wil niet zeggen dat er voor de meer visceraal-ingestelde horrorliefhebber niks te halen valt, zolang je tenminste geen ronddraaiende hoofden, groen braaksel of andere groteske blikvangers verwacht. Hoewel de regisseur iets teveel leunt op music cues en suggestieve montage om jump scares in te luiden, zijn die momenten spaarzaam en effectief. Dit, in combinatie met een strakke speelduur van krap anderhalf uur, maakt van THE BINDING een ingetogen en kijkbaar debuut.
Distributie: Netflix. Release: 02 Oktober 2020. Copyright: Daan Snouck Hurgronje. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 05 Oktober 2020.
