Mijn eerste kennismaking met het New Yorkse Troma collectief dateert van de allereerste ‘Nacht van de Wansmaak’, waar een heel programma-onderdeel was gewijd aan de hilarische trailers van films met suggestieve titels als A NYMPHOID BARBARIAN IN DINOSAUR HELL en GIRLS SCHOOL SCREAMERS.
Inmiddels zijn we anderhalf decennium verder. Troma is een brand geworden met een uitgebreide merchandising lijn, een eigen nieuwsblad en een eigen TV-kanaal. Alternatieve superhelden uit de Troma-stal als de Toxic Avenger en Sgt. Kabukiman zijn onschuldige kindervrienden geworden. Nog altijd kan ik Lloyd Kaufman c.s. bewonderen om het tomeloze enthousiasme waarmee ze een bestaan bouwen op totale kolder. Maar toch. Ik weet niet hoe het u vergaat, dierbare lezer; maar bij mij is de Troma-grap uitgewerkt.
Kijk dan nog maar eens onbevooroordeeld naar de twee titels uit de Troma catalogus die onlangs door Japan Shock op DVD zijn uitgebracht. De infantiele extra’s waarin vertoningen van de films op Troma channel worden aangekondigd, kan ik dus echt niet aanzien. Noch RABID GRANNIES, noch MOTHER’S DAY wordt hiermee recht gedaan. Beide films dateren uit de heyday van Troma en kennen een hoge likeability factor.
Met name MOTHER’S DAY mag er zijn. De door Charles Kaufman (broer van Troma honcho Lloyd Kaufman) geregisseerde film draait om drie studievriendinnen, die bij wijze van reunie in de bossen gaan kamperen en daar worden ontvoerd door twee psychotische broers. Onder het goedkeurend oog van de moeder van de booswichten worden de meisjes vernederd, mishandeld en verkracht. Twee van hen weten te ontkomen en nemen op nietsontziende wijze wraak. Dit is natuurlijk een bekend gegeven – de film kruist elementen uit DELIVERANCE, THE LAST HOUSE ON THE LEFT en THE TEXAS CHAIN SAW MASSACRE, met een sympathiek misbaksel als uitkomst. MOTHER’S DAY maakt een deugd van de geldnood en vindt een knap evenwicht tussen pijnlijke gruwelscènes en absurdistische humor. Het script kent voor dit type film ongebruikelijke subtiliteiten, het acteerwerk is alleszins redelijk en je leeft met de karakters mee. Op het audiocommentaar vertelt Charles Kaufman met veel affectie hoe broer Lloyd als associate producer iedere neiging tot goede smaak de kop indrukte om de commerciële kansen van de film niet in gevaar te brengen.
De Belgische productie RABID GRANNIES mag dan slechts een Troma pick-up zijn, de film is in feite veel typerender voor de Kaufman maffia dan MOTHER’S DAY. Het verhaal draait om het verjaardagsfeest van twee oudjes, waar de hele familie slechts vanwege het vooruitzicht van een vette erfenis komt opdagen. Door een wraakactie van het reeds onterfde zwarte schaap van de familie raken de twee grootmoeders bezeten van duivelse krachten, met een bloedbad en andere onsmakelijke taferelen als gevolg. De plot stelt niets voor en het verteltempo past bij het geriatrische thema. Maar de special effects zijn vermakelijk en doen recht aan de slogan ‘They love their grandchildren… well done!’ Ook is het een vreemde ervaring om tussen de extra’s een interview aan te treffen met producent Johan Vandewoestijne, die door zijn betrokkenheid bij het legendarische STATE OF MIND een unieke plek in de annalen van SN heeft veroverd.
Enfin, Troma-fans zullen zich hier geen buil aan vallen. De films zien er op DVD goed uit, de extra’s zijn aardig (maar niet meer dan dat) en beide films hebben als bonus nog een extra schijf met daarop de korte film STAPLERFAHRER KLAUS – DER ERSTE ARBEITSTAG van de Duitsers Jorg Wagner en Stefan Prehn, waarin voorlichting over bedrijfsveiligheid langzaam maar zeker de vorm van een blood & gore uitspatting aanneemt. We geven Kaufman c.s. toch maar weer het voordeel van de twijfel. Nog even.
Extra’s: *1/2
Copyright Matthijs Linnemann. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #53, december 2001/januari 2002.
