Ooit heb ik eens het genoegen gehad bij Christopher Walken te mogen aanschuiven. Het Franse groepsinterview verliep allesbehalve voortvarend, en leverde dan ook niets op, maar het was een hele ervaring om naast Walken te zitten. Hij stonk, zijn kleren moesten nodig naar de stomerij en hij had roos. Maar die stem, met die van onheilszwangere pauzes voorziene dictie, miste zijn uitwerking niet.
Een opdringerige Amerikaan, die in eigen land bij dit soort gelegenheden niet meer welkom was, vroeg de acteur wat hem nou echt pissig maakte: ‘What really burns your ass?’ Walken stond op, boog zich voorover en stak zijn hand uit: ‘A candle. . this high. . will burn my ass’, zo sprak hij droogjes. We bleven er haast in. Ja, Walken hoeft weinig te doen om een publiek voor zich te winnen, en dat weet hij zelf maar al te goed. In THE PROPHECY 2 doet hij dan ook vrijwel niets. En dat blijkt net te weinig. De film is een vervolg op het debuut van Gregory Widen, eerder scenarioschrijver voor HIGHLANDER en BACKDRAFT, waarin Walken als gevallen aartsengel Gabriël lekker naar bezig was, maar Widen’s keuze om de christelijke relihorror aan goedkoop uitgewerkte indianenfolklore te koppelen minder sterk uitpakte. De connectie met Kluk Kluk ontbreekt gelukkig in de opvolger en Walken is de ster, maar daarmee hebben we het goede nieuws wel gehad. In de film hopen de goede engelen de terreur van Gabriël te keren door verpleegster Jennifer Beals te bevruchten, en ach, waarom ook niet? Het probleem is echter dat Beals en bijna alle andere acteurs de zaak maar niet serieus nemen, waarbij de vreselijk banale dialogen ook niet echt helpen. Relihorror vereist een ernstige aanpak, zie ROSEMARY’S BABY, THE EXORCIST en THE OMEN, want wanneer de makers er zelf niet in geloven zullen de apocalyptische implicaties de kijker ook worst wezen. Natuurlijk is het leuk om Walken als een arrogant duiveltje te zien rondlopen, maar een paar aardige scènes maken nog geen goede film. Bovendien lonkt regisseur Greg Spence (CHILDREN OF THE CORN 4: THE GATHERING) stilistisch naar Russell Mulcahy, maar heeft hij niet het budget om er een gelikte film als HIGHLANDER van te maken. De deur naar een derde deel staat overigens nog wijd open. Het kan altijd erger. * Copyright Bart van der Put. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. .Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #38, p12.
