De tekst op de cover van PALADIN: THE CROWN AND THE DRAGON belooft een avontuur in de lijn van films als FIRE & ICE, ERAGON en DRAGONHEART. Daarmee worden te hoge verwachtingen gewekt.
Dit is een onafhankelijk geproduceerde low budget film die, ondanks alle goede intenties, oogt als het werk van een enthousiaste groep Lord of the Rings-adepten.
Het koninkrijk wordt geteisterd door draken en een schurkachtige machthebber. Het is aan de adellijke Ellen (Amy De Bhrún) om een oud relikwie naar de geheime kroning van de rechtmatige koning te brengen. Wanneer haar tante, die haar begeleidt, vermoord wordt door vijandelijke soldaten, huurt ze smokkelaar Aiden (David Haydn) in om haar te beschermen. Het wordt een gevaarlijke reis waarbij ze niet alleen het hoofd moet bieden aan de handlangers van de kwade koning, maar ook aan de magiër Corvus (Tim Treloar), die zo zijn eigen duistere plannen heeft met het relikwie. En dan is er nog de draak, die het blijkbaar ook al heeft voorzien op het artefact.
Regisseur Anne K. Black is geen onbeschreven blad als het om fantasy gaat. Ze regisseerde eerder het low budget werkje PALADIN: DAWN OF THE DRAGONSLAYER (2011) en was als production designer verbonden aan ORCS (2011) en ORC WARS (2013). Verder schreef ze het scenario voor AGE OF THE DRAGONS (2011), een fantasy adaptatie van Herman Melvilles klassieke roman Moby Dick waarin de witte walvis een witte draak is geworden.
Een beperkt budget hoeft niet altijd een onoverkoombare barrière te zijn. Weinig geld dwingt tot creatieve oplossingen en sommige filmmakers slagen erin kracht te putten uit andere, minder kostbare elementen. Black wordt echter in de weg gezeten door torenhoge ambities.
PALADIN: THE CROWN AND THE DRAGON kent enkele memorabele momenten, waaronder het mooie shot waarin actrice Amy De Bhrún naakt en volledig beschilderd met runetekens in beeld komt. Verder zijn er opvallende effecten: de draak, bijvoorbeeld, en de duistere moordenaar die zich op indrukwekkende wijze verplaatst door razendsnel op te gaan in een zwerm kraaien.
Maar het blijven momenten in een verder onbevredigende film. Het standaardverhaal van goed en kwaad, magische wezens, toverij en duistere voorspellingen laat zich daarvoor teveel van begin tot eind uitschrijven. Daarbij bevat het scenario aanzienlijke plotgaten en kampen de actiescènes met klungelige tot middelmatige choreografie. De enige compensatie komt van de onbekende, maar degelijke cast en de smaakvolle score van Christian Davis.
PALADIN: THE CROWN AND THE DRAGON is na DAWN OF THE DRAGONSLAYER (2011) het tweede deel in de ‘Paladin Trilogie’, die overigens niet gebaseerd is op de gelijknamige boekenreeks van James A. Hillebrecht. Beide films hebben ook geen directe relatie en kunnen afzonderlijk van elkaar bekeken worden.
Di: Splendid. Copyright Constant Hoogenbosch. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 22 augustus 2013.
