De van oorsprong Engelse make-up-artist Gary Tunicliffe heeft nooit eenzelfde cultstatus verworven als collega’s Tom Savini en Rick Baker. Toch is het nagenoeg uitgesloten dat fans van het horrorgenre nog nooit met zijn creaties in aanraking zijn gekomen.
De Brit verzorgde de special make-up effects van tientallen genrefilms, onder meer CANDYMAN, BLADE en de meeste HELLRAISER-vervolgen. Voor MEGALODON nam Tunnicliffe zowel de regie, het script en, vanzelfsprekend, de special effects voor zijn rekening.
De titel van de film slaat op een gigantische haai die zeventig miljoen jaar geleden leefde. Gelukkig trekken horrorfilms zich weinig aan van de evolutietheorie. Tijdens olieboringen in de diepzee wordt het territorium ontdekt van dit prehistorische monster en dan duurt het niet lang of de werknemers en bezoekers van het olieplatform worden aangevallen door een ‘Jurassic Shark’.
Hoewel dat op zich nog geen verdienste mag worden genoemd, is MEGALODON minder tenenkrommend dan de meeste JAWS-klonen. Dat is vooral een compliment aan het adres van de schrijvers en de acteurs. De personages zijn bijvoorbeeld minder cartoonesk dan je zou verwachten. Zo worden de eigenaar van het platform en zijn naaste medewerkers voor de verandering niet geportretteerd als megalomane geldwolven, maar als milieubewuste ondernemers. Niettemin ligt de ecologische boodschap van MEGALODON voor de hand.
Ironisch genoeg laten juist de special effects van deze thriller nogal te wensen over. De computeranimaties zijn vakkundig gemaakt, maar vormen een iets te gelikte verbeelding van de werkelijkheid om echt geloofwaardig te kunnen zijn. Extra zuur is nog wel dat de speelduur slechts zeventig minuten bedraagt (in plaats van de beloofde negentig minuten), en dat niet in de laatste plaats omdat de reuzenhaai pas na drie kwartier zijn entree maakt. Ach, als je zeventig miljoen jaar opgesloten hebt gezeten, heb je geen haast, zullen we maar denken.
Copyright Eric van der Woude. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #65, winter 2004/2005.
