Het lijkt erop dat het publiek nog steeds geen genoeg krijgt van nostalgie in de bioscoopzalen, dus het was ook maar een kwestie van tijd totdat Indiana Jones weer moest komen opdraven. Maar kan een inmiddels al vijftien jaar officieel bejaarde Harrison Ford nog steeds een actieheld spelen? Soort van, zo blijkt.
Je kan bijna niet anders dan een beetje medelijden met ze hebben. Elke keer als die zakkenwassers weer een oudere acteur van stal halen voor een herhaling van een eerder succes, is het moeilijk je voor te stellen dat de ster in kwestie daar zin in heeft. Denk aan de uitgebluste Bill Murray, Dan Aykroyd en Ernie Hudson in GHOSTBUSTERS: AFTERLIFE. Of aan Jeff Goldblum en Bill Pullman, die zo te zien niet al te graag in INDEPENDENCE DAY: RESURGENCE zaten. Het was daarom enigszins zorgwekkend toen Lucasfilm aankondigde dat Harrison Ford, vijftien jaar na zijn vorige vertolking van Indiana Jones, wederom de avontuurlijke archeoloog zou spelen . Ford wordt komende maand eenentachtig, en dan laten die kwibussen hem een actiefilm doen! Dat begint op ouderenmishandeling te lijken.
Geruststelling: Ford is voor INDIANA JONES AND THE DIAL OF DESTINY niet de set opgesleept, hij wilde zelf heel graag nog één keer de zweep in handen nemen. Dat bleek ook uit de verhalen die uit de productie kwamen. Ford deed nog steeds een aantal stunts gewoon zelf, en raakte zelfs gewond tijdens het oefenen van een vechtscène. Hoewel het personage misschien ook niet meer de jongste is, weet Ford nog steeds hoe hij deze rol moet spelen. Ook als oude knar heeft Indy dezelfde hoeveelheid lef, intelligentie en charisma.
De twee belangrijkste bijrollen zijn perfect gecast en dragen veel bij aan de kijkbaarheid van DIAL OF DESTINY. Phoebe Waller-Bridge speelt de pleegdochter van dr. Jones, en degene die hem weer op het spoor brengt van een artefact, ditmaal de schijf van Archimedes. Waller-Bridge is vooral bekend van haar komische serie FLEABAG, en ook hier steelt ze de show met haar vlotte gevoel voor humor en aanstekende glimlach. Tegenover het tweetal staat Mads Mikkelsen in de rol van een geleerde nazi die nu voor NASA werkt. Mikkelsens optreden deed me denken aan zijn rol als sukkelige en zweterige slager in Anders Thomas Jensens komedie THE GREEN BUTCHERS. Hij maakt van de naziprofessor meer een ongemakkelijk mannetje dan een dreigend figuur, en dat maakt hem juist extra weerzinwekkend.
Qua plot is het weer typisch INDIANA JONES, met alle tombes en exotische steden die we verwachten. Tegen het einde maakt de film een wending die voor sommige kijkers misschien te dom is. Ik genoot juist van de volle overgave aan de idioterie, maar voor hen die THE KINGDOM OF THE CRYSTAL SKULL te ver vonden gaan: wees gewaarschuwd, de alienfinale heeft zijn rivaal gevonden.
De actie leunt helaas veel te veel op CG, en hoewel Ford dus best wat stuntwerk zelf heeft gedaan, kun je daar weinig van zien. Vooral de achtervolging in Marokko gaat maar door en door, zonder enig gewicht of gevaar. Vervelend, want regisseur James Mangold bewees met LOGAN dat hij met actie uit de voeten kan.
Ford heeft in ieder geval gezegd dat hij klaar is met actiefilms, en dat is hem ook wel gegund. En wie weet kan hij alsnog een keer in de rol van Indy kruipen, in een rustig drama waar hij twee uur lang een oude pot zit af te borstelen. Ik zou er naar kijken.
Distributie: Walt Disney Studios (28 juni 2023). Copyright Jons Klaessens. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 22 juni 2023
