Een jongen schopt zijn bal per ongeluk onder een oud, wit bestelbusje. Als hij de bal eronder vandaan trekt, wordt hij bij zijn schouder gegrepen door gehandschoende vingers. De hand van zijn pissige moeder, die hem al honderden keren heeft gewaarschuwd: “Alleen slechte mannen hebben zo’n busje!”
Het knaapje en de bus verdwijnen uit beeld, om plaats te maken voor Campbell (Brian Kolodziej). Mogelijk herkent u hem als booswicht uit het eerder dit jaar op dvd verschenen martelwerkje GAGÂ (2006). Deze onverwacht leuke low budget independent horror werd gemaakt door grotendeels dezelfde cast en crew. In deze nieuwe samenwerking met filmmaker Scott W. McKinlay speelt Kolodziej een voormalig wereldbestormer die Los Angeles achter zich laat nadat hij gedumpt en bestolen is door zijn ex, een pornoactrice. Terug in Detroit laat Campbell zich door een mevrouw van de sociale dienst gedwee naar een autowasserette dirigeren om nog iets van zijn leven te maken.
De wasstraat voldoet aan alle verwachtingen. Er is een chef, Mr. Kaufman (Gerald Emerick), die een zwak heeft voor Campbell en in hem voldoende potentie ziet voor een glansrijke carrière in het wassen en waxen. Er zijn de coole collega’s Bob (Justin Kolodziej) en Jerome (Eric Darnell Redding) en het onvermijdelijke mooie meisje Amy (Amy Wehrell). Ook ontbreken de verwikkelingen niet rondom een gevonden tas met ettelijke kilo’s wiet en de (voormalige) eigenaar daarvan, een yogi met wit pak en zwart pistool.
Maar waar het echt om draait, is natuurlijk dat witte busje dat het ene na het andere slachtoffer maakt. Dit vehikel moet z’n weg vinden in het leven van Campbell, die steen en been klaagt over de lange busritten die hij maakt om op zijn werk te komen. Love interest Amy wil bovendien niets met hem beginnen zolang hij niet over wheels beschikt. Dan ziet Campbell een witte bestelbus te koop staan…
De inventiviteit waarmee Campbells nieuwe aankoop mensen vermoordt, is een pluspunt. Helaas schiet de spanningsopbouw tekort; als bijvoorbeeld een jongen door het venster kruipt om de bus voor een joyride te kapen, snijdt het raam hem subiet doormidden. Ook de daaropvolgende slachtoffers sneuvelen voordat je de kans hebt gehad om een band met ze op te bouwen. Zo glijdt CREEP VAN in 81 minuten van je af en maakt ook de grote finale geen noemenswaardige indruk.
Brian Kolodziej speelt dat hij de rol van Campbell acteert; een soortgelijke benadering werkte goed in GAG, maar helaas niet in CREEP VAN. Bovendien is Michael Darrow, die de flitsende montage deed in GAG, opgevolgd door Gerald Nott. Het gevolg? De 81 minuten die de film duurt, voelen als het dubbele – ondanks de ondersteuning van prima gitaarmuziek. Afgezien van een grappige scène waarin een biker afgeeft op klote-Harley’s, is het armoe troef waar het de humor betreft. Tieten en puberale seksgrappen zijn de roest op de griezelbus die McKinlay en kornuiten ons hier als horror proberen te verkopen. Jammer, want auto’s met een missie kunnen prima uitpakken, getuige genreklassiekers als CHRISTINE en DUEL. Misschien had de moeder in de openingsscène niet haar zoon, maar de kijker moeten waarschuwen: “Alleen slechte filmmakers hebben zo’n busje!”
Di: Three Lines Pictures BV (NL: 23 augustus). Copyright Joep van Loon. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 23 augustus 2012.
