In een interview dat Schokkend Nieuws had in de lente van 2004 met Robert Englund, sprak de vertolker van Freddy Krueger al zijn twijfe ls uit over 2001 MANIACS.
De remake van de film TWO THOUSAND MANIACS! was bedoeld als horrorkomedie, maar in de montagekamer zou men geprobeerd hebben om er alsnog een serieuze horrorfilm van te maken. Naar eigen zeggen had Englund contact opgenomen met de producers om de humor toch vooral intact te laten. Afgaand op het eindresultaat heeft de acteur zijn zin gekregen, maar de combinatie van platte grollen en bloederige horror levert een overbodige en pijnlijk onleuke remake op.
In de basis is regisseur Tim Sullivan trouw gebleven aan het origineel uit 1964 van splatterpionier Herschell Gordon Lewis. Een aantal studenten op weg naar Spring Break komt via een geïmproviseerde wegomlegging terecht in het dorpje Pleasant Valley, Georgia. Daar wacht hen een ontvangstcomité onder leiding van Burgemeester Buckman (Robert Englund met een ooglapje). De studenten worden uitgeroepen tot eregasten van een jaarlijks festival en worden overladen met voedsel en vrouwen. Wat de bezoekers echter niet weten is dat met het festival een gruwelijke slachting wordt herdacht, die heeft plaatsgevonden tijdens de Burgeroorlog. De slachtoffers die toen vielen kunnen alleen gewroken worden met het bloed van de Yankees.
Het stempel van producer Eli Roth (regisseur van CABIN FEVER en HOSTEL) drukt zwaar op deze productie. Net als HOSTEL druipt de film van de xenofobie en wordt hij louter bevolkt door onsympathieke stereotiepen. En ook hier vinden we een onevenredige aandacht voor de seksuele escapades van het slachtvee. Sterker nog, halverwege de film lijkt Sullivan alleen nog maar oog te hebben voor wie er met wie wanneer het nest induikt. Voeg daarbij belegen onderbroekenlol als een boerenknecht die constant met de broek op zijn enkels boerderijdieren achtervolgt, en je hebt een film die over de hele linie aanvoelt als een nakomertje in de PORKY-reeks. Nu gaf HOSTEL uiteindelijk nog wel een aangenaam grimmige wending aan de studentikoze sekscapades, maar de horrorscènes van 2001 MANIACS compenseren helaas niet de puberale ongein waarin deze productie grossiert.
Voor wie de aftiteling niet alleen gehaald heeft, maar ook nog eens smacht naar meer, is er een bonus-dvd bijgevoegd met enkele extra’s. Daarvan is de documentaire Inside The Asylum: 2001 Maniacs het aardigst. Vanzelfsprekend zit deze making-of vol schaamteloze zelfverheerlijking; niet alleen wordt de film op één lijn gezet met BRAINDEAD en BAD TASTE, ook naar het werk van Buster Keaton en Harold Lloyd wordt verwezen. Je moet maar durven. Sympathieker is de aandacht voor de special effects, die met afstand het meest geslaagde aspect van de film vormen. Overigens staat het volgende deel, getiteld 2001 MANIACS: BEVERLY HELLBILLY’S, gepland voor volgend jaar.
Copyright Eric van der Woude. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Oor-spronkelijk gepubliceerd in Schokkend Nieuws #72, winter 2006.
