THE ECHO is een remake van de Filippijnse spookfilm SIGAW en stamt uit 2008, toen de hoos van Aziatische horror-make-overs alweer over zijn hoogtepunt was. Waarschijnlijk is dat de reden waarom de film nu pas in Nederland op dvd en blu-ray verschijnt. Aan de kwaliteit van deze spookfilm ligt het in ieder geval niet.
Ex-gevangene Bobby trekt na zijn vrijlating in het oude appartement van zijn moeder, die overleed toen hij nog in het gevang zat. Terwijl hij zijn leven weer op de rails probeert te krijgen, wordt zijn rust verstoord door de buren. De buurman – nota bene een agent – mishandelt zijn vrouw en kind verbaal en lichamelijk. Naast burengerucht hoort Bobby regelmatig geheimzinnige geluiden, zoals gefluister, geschraap en voetstappen. Bobby ontdekt dat zijn moeder de geluiden ook al hoorde, maar tevens dat ze zwaar onder de medicijnen zat. Is Bobby net als zijn moeder psychisch niet in orde en hoort hij dingen die er niet zijn?
Zowel het origineel als de remake werden geregisseerd door Yam Laranas. Ik heb het origineel niet gezien en kan niet beoordelen of de remake beter of slechter is, maar waar Laranas en scenarioschrijvers Eric Bernt en Shintaro Shimosawa in ieder geval in geslaagd zijn, is het originele verhaal geloofwaardig te vertalen naar een New Yorkse setting. Je hebt nergens het gevoel dat je naar een veramerikaniseerde Aziatische spookfilm kijkt, een euvel waar menig remake last van heeft. Het verhaal bevat helaas wel een stevig aantal universele horrorclichés, zoals het enge kleine meisje en de-oude-man-legt-alles-uit-scène, wat vooral voor de meer ervaren spookfilmkijker afbreuk doet aan de spanning.
Maar THE ECHO ziet er prachtig uit. Alles klopt; van het prachtige camerawerk tot aan de amberkleurige belichting. Geholpen door een uitstekend sound design en een effectieve score van tomandandy, weet Laranas een behoorlijk creepy sfeertje te creëren. Het acteerwerk is ook van hoog niveau. Jesse Bradford (CHERRY FALLS, CLOCKSTOPPERS) zet een zeer geloofwaardige ex-bajesklant neer, met een rafelrandje maar toch sympathiek. Amelia Warner (AEON FLUX) is erg goed als de ex-vriendin die geconfronteerd wordt met hernieuwde gevoelens voor haar criminele ex. Kevin Durand (X-MEN ORIGINS: WOLVERINE, LEGION) als de mishandelende buurman – min of meer de schurk van de film – is een schot in de roos. Zijn verschijning is al behoorlijk intimiderend, maar het lukt hem ook om in slechts een paar minuten screentijd je ervan te overtuigen dat zijn personage geen ééndimensionale psychopaat is.
Kortom: een goed gemaakte spookfilm waar menig Amerikaanse remake nog een puntje aan kan zuigen.
Distributie: BFD. Release: 22 mei 2013. Copyright: Erik van ’t Holt. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 11 juni 2013.
