De Canadese filmmaker Thom Fitzgerald etaleerde in zijn debuut THE HANGING GARDEN een sterke hang naar surrealistische symboliek en mieterse metaforen: in het filmhuisdrama over een getraumatiseerde homo die huiswaarts keert liepen heden en verleden elkaar letterlijk voor de voeten en hadden alle personages bloemennamen. De opvolger WOLF GIRL schreeuwt de dubbele bodems en symbolische bedoelingen nog harder van de daken, in een melodramatisch en moralistisch relaas dat opnieuw over acceptatie en vooroordelen handelt.
Het titelpersonage is een overbehaard en lief meisje, dat een leven bij de freakshow van Tim Curry inruilt voor een ogenschijnlijk normaal bestaan, met dank aan een experimenteel serum. Met de ontharing komt het beest echter naar boven, waarmee maar gezegd wil zijn dat we allemaal onze tekortkomingen en die van anderen moeten accepteren. Door de overdaad aan theatrale nichtenkitsch (Grace Jones als zingende hermafrodiet!) en platte psychologie (agressie is zelfhaat) komt het tragische titelpersonage er te bekaaid vanaf om indruk te maken. De film haalde het arthousecircuit dan ook niet, en werd op de Amerikaanse televisie- en videomarkt onder de misleidende titel BLOOD MOON uitgebracht. Een kat in de zak.
Copyright 2003 Bart van der Put. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #58, p34.
