Jezus, Spongebob en Minni Mouse overvallen een goudwinkel. Dat klinkt als het begin van een flauwe mop, maar het is het begin van een ijzersterke heksenkomedie.
Na de succesvolle goudroof vluchten José (Hugo Silva), zijn zoontje en een collega in een taxi. Ze geven de taxichauffeur instructies naar Frankrijk te rijden en komen onderweg door het plaatsje Zugarramurdi. Helaas komen ze in het grensdorpje oog in oog te staan met een paar mysterieuze dames. Voor de mannen er erg in hebben, maken ze onderdeel uit van een heksenritueel.
WITCHING AND BITCHING / LAS BRUJAS DE ZUGARRAMURDI van de Spaanse regisseur Álex de la Iglesia (EL DÍA DE LA BESTIA, BALADA TRISTE DE TROMPETA) is een mengelmoes van genres en stijlen, maar bovenal een gitzwarte komedie. De filmmaker trakteert ons eerst op de zowel hilarische als spectaculaire openingsscène waarin de hoofdpersonages aan ons worden voorgesteld. De film wordt echter nog geestiger wanneer ze in hun gekaapte taxi op reis gaan naar Frankrijk. De kleurrijke personages en scherpe dialogen zorgen ervoor dat de film niet inzakt, maar juist op die rustigere momenten op zijn sterkst is.
Dat de personages een belangrijk facet zijn van WITCHING AND BITCHING blijkt wel wanneer het gezelschap wordt geconfronteerd met de heksen. De absurde – en erg goed gecaste – typetjes blijven maar oprukken, de één nog gestoorder dan de ander. Wanneer uiteindelijk het grote offer begint, gooit de regisseur alle remmen los en komt met de meest krankzinnige scènes op de proppen. De film doet wat dat betreft denken aan BRAINDEAD van Peter Jackson, ook een film die absurd van start gaat en er toch in slaagt er telkens weer een schepje bovenop te doen. Met een compleet krankzinnige climax tot gevolg.
In deze climax zit wel het enige grote minpunt van de film; het duurt allemaal net iets te lang. Tegen het einde wordt eigenlijk weinig nieuws meer verteld en is het puur een aaneenschakeling van absurde taferelen geworden. En hoe leuk sommige vondsten ook zijn, op den duur ga je je als kijker toch wat vervelen. Films als deze horen niet te lang te zijn; de speelduur van WITCHING AND BITCHING gaat gauw toch richting de twee uur. Maar ach, dat is slechts een klein smetje op een verder zeer amusante en hysterische achtbaanrit.
Di: Spendid Film. Release op dvd: 29 mei 2014. Copyright Jasper ten Hoor. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 11 juni 2014
