WISHCRAFT is een vlotte variant op het slasher-genre en laat zich het best omschrijven als een kruisbestuiving tussen Wes Cravens SCREAM en de WISHMASTER-reeks. De film omzeilt de meeste clichés die het genre rijk is en biedt in plaats daarvan een jonge enthousiaste cast en een script dat de kijker tot het laatst in het duister laat tasten over de identiteit van de moordenaar.
High school-nerd Brett vindt in zijn brievenbus een stierenpenis, met een begeleidend briefje dat het onsmakelijke postpakket een totem betreft, die drie wensen van de eigenaar laat uitkomen. De verlegen tiener wenst dat Samantha, het mooiste meisje van zijn school, met hem meegaat naar het Lentebal. Allemaal onschuldig genoeg, maar wanneer het bal is afgelopen, is ook de betovering verbroken. Vandaar dat Brett de tweede keer wenst dat Samantha definitief voor hem kiest. Het stel is dolgelukkig, maar dan begint Bretts geweten te knagen. Tegen de achtergrond van dit morele dilemma, biedt WISHCRAFT een bloederig moordmysterie waarin de tieners rondom het verliefde stel op inventieve wijze aan hun einde komen. Vanzelfsprekend is er een verband tussen Bretts totem en de moorden, maar hoe de vork in de steel zit wordt pas tegen het einde duidelijk. Jammer genoeg doet de malle, gewelddadige ontknoping nogal wat afbreuk aan de film. Menige kijker zal zich dan ook bekocht voelen wanneer de ware identiteit van de moordenaar eindelijk wordt onthuld. Tot die tijd levert debuterend regisseur Danny Graves een alleraardigst visitekaartje af. In bijrollen zien we onder meer Meat Loaf als rechercheur en Zelda Rubinstein (POLTERGEIST) als lijkschouwer. ** Copyright 2004 Eric van der Woude. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #62, p33.
