Uit pure verveling steelt scholiere Jo Newton (Swain) vitale informatie uit de computers van haar vaders bedrijf, The Newton Security Corporation. Zij wordt betrapt en voor pa is de maat vol: hij stuurt haar naar het strenge Royal Collegiate College in Chilliwack, Canada. Het instituut benut het geavanceerde, volledig computergestuurde N2K-beveiligingssysteem dat het paradepaardje is van Newton’s bedrijf. Om haar vader en rector Bradeen (Henriksen) een hak te zetten, downloadt Jo het beruchte Mangler-virus in het systeem, waardoor N2K zich tegen de mens keert.
Bloedbespatte ongelukken en sterfgevallen doen zich voor en ook Bradeen wordt door het op hol geslagen systeem ‘opgeslokt’. De grote boosdoener in VIRTUAL DEATH (oorspronkelijke titel: THE MANGLER 2) is het computervirus, de hedendaagse opvolger van de maniak gewapend met mes, machete, bijl of pikhaak en ondoorgrondelijke motieven. Een computervirus vernietigt met name het virtuele bestaansrecht van de mens en in een maatschappij die grotendeels is gestoeld op electronische identiteit, is dit een regelrechte ramp. De mens vindt letterlijk en figuurlijk alle deuren gesloten: hij bestaat niet meer voor de samenleving. Eén en ander zou – in het voetspoor van films als THE NET (1995) en soortgelijke paranoide avonturen – een aardige parabel kunnen opleveren, maar dat is niet wat VIRTUAL DEATH voor de kijker in petto heeft. Evenals WISHMASTER III DEVILSTONE (zie rubriek Pan&Scan in dit nummer) voert de film ons binnen in een gadget- en seks-geobsedeerd schoolmilieu, waar het curriculum slechts één enkel vak schijnt te omvatten: het elkaar rap uit de kleren helpen. Hier ligt tevens regisseur/scenarist Hamilton-Wright’s voornaamste interesse. Hij benut een onmiskenbaar voyeuristische cameravoering, waarmee hij zijn in alle staten van ontkleding verkerende cast zonder ophouden van top tot teen ‘besnuffelt’. Dat maakt VIRTUAL DEATH tot een onvolwassen, geile film, een excuus om een stel (half-)blote meiden te observeren – meer niet. De opgewonden sfeer, die het werken op de set zal hebben gekenmerkt, deelt zich helaas niet aan de toeschouwer mee en van een aardige thriller met hedendaagse relevantie is geen sprake. VIRTUAL DEATH wordt afgesloten met een collectie van de meligste outtakes ooit op film vastgelegd. Ook dat nog. Door Indies Home Entertainment uitgebracht als VIRTUAL DEATH vermeldt de kopie zelf de titel THE MANGLER 2 VIRTUAL DEATH. Maar de film is een in-name-only sequel en heeft niets te maken met Tobe Hooper’s Stephen King-verfilming THE MANGLER (1995). * Copyright Erique J. Rebel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. .Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #55, p35.
