In het simulatiecentrum van letac (Law Enforcement Technology Advancement Center) wordt Sid 6.7 (Crowe) ontworpen, een virtual reality-creatie waarin de karakters van zo’n tweehonderd beruchte moordenaars en serial-killers zijn verwerkt. Het doel van Sid 6.7 is de L.A.-politiemacht bij training optimaal behulpzaam te zijn, maar Sid 6.7 wil méér en ontsnapt aan de beperkingen van cyberspace om de zieke obsessies van al die ingeplante infame karakters in de praktijk ten uitvoer te leggen.
Als 50 kilobyte nnso (neuraal nanotech-synthetisch organisme) duikt Sid 6.7 onder in de zelfkant van L.A. om zich eens flink uit te leven. Aan politieman Parker Barnes (Washington) de taak hem te achterhalen en uit te schakelen. VIRTUOSITY verschaft de toeschouwer een zeldzaam onaangename blik in de naaste toekomst, waar computerprogrammeurs in opdracht van hun machtswellustige werkgevers creaties ontwerpen, die linea recta van de tekentafel (in dit geval beeldscherm) wegwandelen, hun scheppers machteloos en in paniek achterlatend: het Frankenstein-syndroom bij uitstek ofwel De Mislukte Schepping. Dit betekent echter niet dat Leonard’s film zich met een dergelijke interessante grondgedachte bezighoudt. Daarvoor is helaas geen tijd in een film, die de kijker verwoed langs vuurgevechten, autostunts en halsbrekende toeren sleept. Bovendien hebben Barnes en Sid 6.7 het te druk met het herladen van hun zware handvuurwapens. VIRTUOSITY wekt het vermoeden dat Brett Leonard de cyberspace-ervaringen opgedaan bij THE LAWNMOWER MAN (1992; regie en co-scenario) en HIDEAWAY (1995, regie) niet verloren wilde laten gaan, maar toont tevens aan dat virtual reality-technieken voorlopig als een boeiend speeltje worden beschouwd en aan de status van zinvol geintegreerd dramatisch middel nog lang niet kunnen reiken. Dit maakt VIRTUOSITY tot een pretentieuze maar in wezen hoogst- traditionele big budget-actiethriller waarop wat staaltjes van moderne technologie zijn losgelaten. Nee, dan liever een vergelijkbaar (relatief) low budget-avontuur als HOLOGRAM MAN (Richard Pepin, 1994; SN#21), waarin twee karate-geschoolde hologrammen (!) geanimeerd met elkaar op de vuist gaan. Geen pretentie, gewoon geschifte, lichtelijk demente pret. N.B.: VIRTUOSITY beleefde een éénmalige bioscoopvertoning tijdens het 13e Festival van de Fantastische Film (v/h Weekend of Terror), april 1996. **1/2 Copyright Erique J. Rebel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. .Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #28, p11.
