‘De bezoekers, ze zijn niet van gisteren!’, zo lezen we op het affiche. De film is Frans en het is de bedoeling dat we er om kunnen lachen. In Frankrijk was het een hit. Dat zal het hier beslist niet worden, want LES VISITEURS is de vervelendste film die ik dit jaar zag.
Acteur en co-scenarist Christian Clavier schijnt in la douce France een buitengewoon populaire komiek te zijn. Ik heb hem ook al eerder gezien, in de jaren zeventig zat hij in een paar films over les bronzés, een groepje gefrustreerde dertigers dat op tropische stranden en besneeuwde skipistes achter huwbare dames aanrende. Het waren flauwe films met platte grollen die iedere originaliteit misten. Met LES VISITEURS toont Clavier dat hij sindsdien niets geleerd heeft. Hij zag THE NAVIGATOR en dacht: ‘dat kan ik ook, maar dan leuker.’ Dus begint de film in 1123 met een knullige ridder en zijn imbeciele knecht, gespeeld door Clavier, die na het consumeren van een toverdrank in het jaar 1993 belanden. En oh, wat is het toch leuk om het strontvervelende duo een auto te zien slopen. Hoe koddig is het om de twee hun handen te zien wassen in een toiletpot. Hoe hilarisch de scène waarin de ridder een hele fles Chanel in het badwater gooit. Hoe leuk ook om te zien dat de Franse Catherine Keyl valt voor de charmes van de rouwdouwende ridder. Ze heet Valérie Lemercier, gaat gekleed in broekrok en Lacoste-shirt en is zonder twijfel de irritantste actrice ooit op celluloid vastgelegd. Geloof me, dit wil je niet zien. Een hit in Frankrijk? Laat me niet lachen!.x. Copyright Bart van der Put. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. .Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #13, p3.
