Hatsekidee, alweer een obscure strip die het tot film heeft geschopt. TIMECOP zal wel het predikaat ‘van de makers van HARD TARGET‘ meekrijgen, want zowel de hoofdrolspeler als de producenten van John Woo’s eerste Amerikaanse film zijn weer van de partij.
Dit keer knokt Jean-Claude niet in slow-motion en gaat hij wèl van bil. In spectaculaire close-ups, zodat we allemaal van zijn gespierde derrière kunnen genieten. Al toont de Belg zich bekwaam in de internationale taal der liefde, met zijn idiote accent zal het wel nooit meer goed komen. Werd deze handicap eerder toegeschreven aan een Cajun-, Europese- of Frans-Canadese afkomst, in TIMECOP blijft de verklaring achterwege. Wanneer JC echter opmerkt dat een personage zijn gedachten heeft gelezen, voegt zijn partner er aan toe dat dat wel moet met zo’n gebrekkige tongval.
Als het titelpersonage reist Jean-Claude door de tijd om te voorkomen dat criminelen het verleden naar hun hand zetten. Daarbij moet hij de verleiding weerstaan om zijn door boeventuig vermoorde vrouw te redden. Dat kost hem weinig moeite, want hij is druk doende een ongure presidentskandidaat te bestrijden. Zo belandt het kickbox-wonder op Wall Street in de jaren twintig, waar speculanten na de beurscrash als mussen van het dak vallen.
Regisseur Peter Hyams, eerder verantwoordelijk voor de SF-films OUTLAND, CAPRICORN ONE en 2010, moet het bij de zelfmoorden in Wall street afleggen tegen producent Sam Raimi, die THE HUDSUCKER PROXY van de ultieme valscènes voorzag. Maar als het om het reguliere gooi- en smijtwerk gaat weet Hyams goed van wanten. Enkele brute actiescènes behoren tot Van Dammes beste werk en het is dan ook niet verwonderlijk dat ster en regisseur momenteel samen de film SUDDEN DEATH opnemen. In het subgenre der tijdreis-films is TIMECOP beslist geen hoogtepunt, daarvoor is het verhaalverloop te voorspelbaar, maar als Jean-Claude vehikel is het een smakelijk geheel.
Copyright Bart van der Put. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #15, oktober 1994.
