In de pseudo-documentaire THE LAST EXORCISM probeerde een afvallige dominee te bewijzen dat duiveluitdrijvingen niets meer zijn dan placebo’s voor goedgelovige stakkers. Ze verwarren hun échte-mensenproblemen met bezetenheid – toch? Hoe ondubbelzinnig ook de titel, het kon niet bij die laatste keer blijven. Tegen de demon Sequelitis zijn immers geen Bijbelspreuken opgewassen.
Je vraagt je af waarom niet meer investeerders olie en onroerend goed verruilen voor horror. Neem THE LAST EXORCISM, gemaakt met een kneuterig budget van 1,8 miljoen dollar. Leverde wereldwijd al bijna 68 miljoen op. Dus hoezo, ‘laatste’ exorcisme? Met zo’n puik rendement mochten producent Eli Roth (CABIN FEVER, HOSTEL) en zijn kliek het beest nog eens komen uitdrijven.
Jammer dat de creatieve geesten achter de eerste film daar niet aan meewerkten. Regisseur Daniel Stamm en scenaristen Huck Botko en Andrew Gurland werden opgevolgd door de net zo onbekende Ed Gass-Donnelly en Damien Chazelle. Roth en zijn medeproducenten hadden de sequel in grote lijnen al voor hen uitgestippeld. Na het onzalige einde van de documentairemakers in de eerste film, besloten ze het point-of-view-perspectief los te laten. THE LAST EXORCISM PART II (de Nederlandse distributeur verving het fantasieloze ‘Part II’ door de mondvol ‘God Asks. The Devil Commands.’) moest weer een conventionele speelfilm worden.
Veelbelovend is in ieder geval de akelige openingsscène, die de kijker herenigt met Nell (Ashley Bell), het arme wicht dat misbruikt werd door de demon Abalam. In haar catatonische toestand lijkt ze amper op het bezeten meisje dat anatomisch onmogelijke capriolen uithaalde. Na een kort herstel in de kliniek mag Nell op krachten komen in het Victoriaanse opvanghuis van goedzak Frank Merle (Muse Watson). Stukje bij beetje verdringt ze de traumatische gebeurtenissen. Nell maakt voor het eerst vrienden, krijgt een baantje, wordt verliefd… Op wat plagerige schrikmomenten na is er nog niet veel aan de hand. Ashley Bell dwingt zoveel empathie af voor haar personage, dat je tegen beter weten in zelfs hoopt op een goede afloop. Maar broeierig New Orleans is geen plek voor Disney-taferelen. Tijdens het Mardi Gras slentert Nell langs de carnavaleske meute, bespied door glinsterende ogen achter uitdrukkingsloze maskers. De demon Abalam is terug.
Zo sterk als de spanningsopbouw tot dat moment is, zo lukraak zijn de gebeurtenissen erna. Emotioneel investeren in andere personages dan Nell betaalt zich niet uit. Velen verdwijnen net zo snel als dat ze opduiken. Exemplarisch is Nells bezoekje aan een kerk. De pastor, nog niet eerder gezien, manifesteert zich als een kwaadaardig sujet. Kraaien vliegen zich te pletter tegen de kerkramen en Nell ontvlucht in blinde paniek het heilige huis. Exit pastor. Die aaneenschakeling van willekeurige, ‘enge’ scènes heeft niet meer om het lijf dan bangmakerij. Te laat in de film ontmoet Nell het illustere voodoo-genootschap dat haar wel eens even van de demon zal bevrijden. Drie tegen één dat het je dan al niet meer kan schelen of ze Abalams Black Betty wordt of niet.
Box Office Mojo laat intussen zien dat THE LAST EXORCISM: GOD ASKS. THE DEVIL COMMANDS. al keurig winst maakt. Het is de markt die uiteindelijk dicteert hoeveel laatste exorcismes we nog moeten verdragen. Daarover hebben zelfs God en de duivel helemaal niks te vertellen.’
Distributie: Entertainment One. Release NL: 25 april, BE: 13 maart 2013. Copyright: Rob van der Velden. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 25 april 2013.
Lees ook het interview met producent Eli Roth op deze site!
