RECENSIE

STRANGE FREQUENCY(2001)

Twee serieuze headbangers keren terug van een Heavy Metal-concert, rijden hun auto total-loss tegen een verkeerszuil en gaan een naburige discotheek, ‘The Edge’, binnen om de wegenwacht te bellen. Tot hun schrik ontdekken de headbangers dat zij bij het ongeval om het leven zijn gekomen en gedoemd zijn voor eeuwig te hiphoppen op The Village People’s ‘Y.M.C.A.’, John Travolta-kostuums en plateau-zolen te dragen en yoghurt-shakes te drinken.

‘DISCO INFERNO’.Twee serieuze headbangers keren terug van een Heavy Metal-concert, rijden hun auto total-loss tegen een verkeerszuil en gaan een naburige discotheek, ‘The Edge’, binnen om de wegenwacht te bellen. In de discotheek lijkt de tijd ruim 30 jaar te hebben stilgestaan. Tot hun schrik ontdekken de headbangers dat zij bij het ongeval om het leven zijn gekomen en gedoemd zijn voor eeuwig te hiphoppen op The Village People’s ‘Y.M.C.A.’, John Travolta-kostuums en plateau-zolen te dragen en yoghurt-shakes te drinken. Bestaat er een vreselijker lot voor headbangers?

‘MY GENERATION’.De op leeftijd rakende hippie Bob maakt er een gewoonte van om jeugdige bezoekers van rock-concerten een lift aan te bieden en vervolgens te vermoorden. Zo pleegde hij 36 moorden in 24 staten en is op deze record-prestatie apetrots. Tot hij een jongeman een lift geeft, die hem op zijn eigen terrein naar de kroon steekt. ‘

ROOM SERVICE’.Rock-legende Jimmy Blitz heeft een naam op te houden als het gaat om het reduceren van hotelkamers tot uitgebombardeerde ruines. In een hotel in Los Angeles, echter, stuit hij op een manisch gedreven schoonmaakster, die dagelijks zijn suite flonkerend op orde weet te brengen. Hierdoor verliest Blitz zijn reputatie van hotel room trasher nr. 1 en zijn gezicht. Zijn entourage keert zich teleurgesteld van hem af. Zijn wereld stort in. ‘

MORE THAN A FEELING’.Muziekpromotor Marty lijdt er onder dat al zijn ontdekkingen op jeugdige leeftijd aan hun eind kwamen door een wilde levensstijl, drugs, alcohol, stress, gebrek aan privacy, enz. Als zijn eigen dochtertje zich ontpopt als een veelbelovend pianotalent, verpulpt hij haar handen in een kitchen disposal unit om haar zo het lot van zijn protégés te besparen. .

Mogelijk leek het de twee regisseurs, Bryan Spicer en Mary Lambert, een aardig idee om een vierluikje te maken met aan de popmuziek verwante thema’s. Beiden komen van oorsprong uit de wereld van commercial en muziekvideo. Vooral Mary Lambert vergaarde bekendheid met haar stijlvolle videoclips voor Madonna (Material Girl, Like a Virgin en Like a Prayer), Sting, Mick Jagger en Janet Jackson, hetgeen leidde tot haar regiedebuut, SIESTA (1987). Met de Stephen King-verfilming PET SEMATARY (1989) brak zij naar een groter publiek door. Het luchtige, humoristische eerste deeltje, ‘Disco Inferno’, zet ons direct op het verkeerde been en doet vermoeden dat we hier met een komisch vierluik hebben te maken. Bij nadere beschouwing blijken de deeltjes alle te draaien om de dood in verschillende verschijningsvormen. Deel 1: fysieke dood van hard rock-fanaten en wat erna komt; deel 2: dood van de klassieke rock&roll; deel 3: dood van een rock-reputatie; deel 4: dood door succes in de popwereld. De akeligheden beginnen in deel 2, ‘My Generation’, waarin overjarige hippie Bob (Roberts) de teloorgang van klassieke rock&roll wijt aan de oppervlakkigheid en het onbenul van MTV- en Internet-junkies en Microsoft-zombies. Omdat ze zich de titels van tijdloze rock&roll-nummers niet kunnen herinneren of incorrect citeren (een doodzonde in Bob’s visie), vermoordt hij ze bij bosjes. De onthutsende vanzelfsprekendheid van Bob’s daden maakt deze bijdrage tot een bedenkelijke vertoning – hoewel het deeltje naadloos aansluit bij trendy horror-thrillers als SCREAM, I KNOW WHAT YOU DID LAST SUMMER en SCARY MOVIE, waarin tieners, die niet volledig tekstvast zijn met betrekking tot de hedendaagse popcultuur, automatisch aan seriemoordenaars ten prooi vallen als betrof het een niet meer dan logische gevolgtrekking. In deel 3, het komische ‘Room Service’ (op de inlay ‘Heartbreak Hotel’ genoemd), vermaakt John Taylor (van de groep Duran Duran) zich kostelijk als rock-legende Jimmy Blitz, die zijn reputatie ziet vervluchtigen door toedoen van een schoonmaakster met magische (duivelse?) kwaliteiten. Een amusant smash fest. En dat brengt de kijker bij het ronduit weerzinwekkende laatste deeltje, ‘More than a Feeling’, dat hem confronteert met een muziekpromotor (Nelson) zozeer begaan met het tragische lot van door hem ontdekte (ééndags-)sterretjes dat hij zijn eigen, getalenteerde dochtertje verminkt om haar voor eenzelfde toekomst te behoeden. Hier past werkelijk geen commentaar meer. STRANGE FREQUENCY is een buitengewoon onevenwichtige collectie: twee humoristische vertellingen, afgewisseld met deeltjes, die een mentaliteit etaleren waar de honden geen brood van lusten. ** Copyright Erique J. Rebel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. .Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #54, p54.

27 april 2011
  • Titel
    Strange Frequency
  • Lengte
    83 minuten
  • Regie
    Mary Lambert, Bryan Spicer
  • Scenario
    Joseph Anaya, Dale Kutzera, Dan Merchant
  • Cast
    Martin Cummins, Christopher Masterson, Brandy Ledford
  • Taal
    English
  • Land
    United States
Meer FantasyMeer Horror
guest
0 Reacties
Inline Feedbacks
View all comments

Ons magazine bevat nóg veel meer.

Word abonnee!

Als je houdt van de genrefilm, is ons magazine echt wat voor jou.
Neem een abonnement en voor slechts 35 euro valt-ie 6x per jaar op je mat.