Naarmate men Stanley Kubrick’s THE SHINING (1980) vaker ziet, stijgt de bewondering voor de subtekst van de film. Het valt steeds meer op welk een multigelaagde en scherp geobserveerde metafoor het Overlook Hotel (en zijn onaardse gasten) is – van gefrustreerde ambitie en negatief-gerichte creativiteit, van obsessie en (sociaal) isolement, van macht en onmacht op vele terreinen, van standvastigheid en verleiding in de ruimste zin des woords. Berichten willen echter dat auteur Stephen King zich in de Kubrick-versie niet kon vinden.
Twintig jaar na het verschijnen van de roman heeft ABC-Television King in de gelegenheid gesteld zijn eigen versie te schrijven en produceren en het resultaat is een 6 uur durende, $23 miljoen kostende miniserie, door Warner Home Video uitgebracht in een lengte van 4 uur 20 minuten. Het zou onredelijk zijn te verwachten dat King en regisseur Mick Garris dezelfde intellectuele en cinematografische paden als Stanley Kubrick zouden willen of kunnen bewandelen, maar dat deze nieuwe versie van THE SHINING zulk een vermagering van de romanstof te zien geeft, komt als een koude douche voor hen die boek en Kubrick’s film kennen. In de TV-serie wordt resoluut afgerekend met elk vermoeden van metaforische of metafysische gelaagdheid en wat overblijft is 4 1/2 uur ruziën en touwtrekken om de affecties van een paranormaal begaafd kind, een kleverige activiteit waarmee het merendeel van Amerikaanse TV-films in de jaren ’90 lijkt te zijn geinfecteerd. Ontdaan van zijn functie als metafoor van immense omvang, levert het Overlook Hotel (model stond het gigantische Stanley Hotel, Estes Park, Colorado) veel fotogenieke interieurs en exterieurs en verder niets. Kapitaalverslindende CGI-effecten (computer generated imagery) doen vaak en fors van zich spreken, maar leveren hoegenaamd geen bijdrage aan de schildering van een op de rand van waanzin balancerend milieu. Het kost werkelijk de grootste moeite te accepteren dat deze goeddeels ledige miniserie klaarblijkelijk de versie is waarmee auteur/producent Stephen King volledig kan instemmen. Het plaatst serieuze vraagtekens bij King’s inzichten en tevens bij de wenselijkheid om auteurs hun eigen werk te laten adapteren of produceren. Hoe dan ook, Kubrick schiep destijds een prachtig werkstuk, fascinerend naar inhoud en vorm. Garris c.s. hebben anno 1997 een oeverloze hap-slik-weg remake voor de MTV-generatie gecreëerd. Zo komt ieder aan zijn trekken. Prima geregeld, toch?.
Copyright Erique J. Rebel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. .Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #31, p14.
