Holle actiescènes, afgezaagde dialogen en een warrig script. De nieuwe Netflix Original-film OUTSIDE THE WIRE is een teleurstelling voor liefhebbers van actie en sci-fi. Regisseur Mikael Håfström en schrijvers Rob Yescome en Rowan Athale laten heel wat steekjes vallen.
Het is 2036. In Oekraïne heerst een burgeroorlog waarbij een door Russen gesteunde rebellengroep het land probeert over te nemen. De Amerikaanse soldaten die in het gebied zijn gestationeerd zijn de enige hoop op vrede.
Dronepiloot Harp (Damson Idris) zit er middenin. Tenminste, hij vecht mee via zijn computerscherm. Wat er werkelijk op de grond gebeurt en wat de consequenties van zijn acties zijn heeft hij niet door. Emotieloos maakt hij beslissingen over leven en dood. Tot hij een fout maakt. Hij negeert een bevel en offert het leven van twee mariniers op voor dat van 38 anderen. Harp lijkt er niet mee te zitten. Zijn meerdere wel.
Na overleg wordt besloten dat hij moet leren weer in contact te komen met zijn gevoelens en van dichtbij moet zien wat de consequenties van zijn daden zijn. Hij wordt naar het front gestuurd waar hij gaat samenwerken met kapitein Leo (Anthony Mackie). Al snel komt de piloot erachter dat zijn partner anders is. Leo is een cyborg. Of zoals hij zelf zegt: ‘fourth generation biotech’.
Leo is vooral bezig met de klopjacht op crimineel meesterbrein Victor Koval, die achter nucleaire codes aanzit. De twee mannen proberen vechtend de handlangers steeds een stapje voor te zijn. Ondertussen wordt steeds onduidelijker wat Leo’s intenties zijn.
OUTSIDE THE WIRE verandert zo vaak van opzet dat het verhaal meerdere malen moet worden uitgelegd door middel van flashbacks die de intenties van personages duidelijk maken. Er is soms geen touw aan vast te knopen. Het camera- en montagewerk is pijlsnel, waardoor de actiescènes inhoud verliezen: tegen wie er precies gevochten wordt en waar de oorlog om draait is onduidelijk en lijkt onbelangrijk.
Er is veel tegenstrijdigheid. Zo is Leo juist gemaakt om empathie te voelen, maar blijkt dit niet uit zijn acties. Harp is in het gebied om zich bewust te worden van zijn daden en zijn emoties weer in te schakelen. Oorlog is zinloos en de menselijkheid moet terugkomen, lijkt het standpunt. Ondertussen wordt er in het wilde weg heen en weer geschoten. Het voelt allemaal heel dubbel en laat je achter met meer vragen dan antwoorden.
Wat vooral mist is de gelaagdheid. De personages zijn vlak, het acteerwerk is vlak, het script is vlak en de dialogen zijn vlak. Het mist iets bijzonders. Het verhaal zit bomvol met clichés en twists die je ver van te voren ziet aankomen. Het is niet origineel: een antiheld die de wereld moet redden. In dit geval moet het goede Amerika strijden tegen het kwade Rusland. Iets wat zeker in deze tijd lastig serieus te nemen is gezien de politieke situatie in Amerika. Het is een uitgekauwd en achterhaald uitgangspunt.
OUTSIDE THE WIRE is prima te doen als je alle andere films in dit genre hebt gezien. Maar daar blijft het bij. Een van de afsluitende zinnen in de film komt van Harp: ‘Humans could learn to do better.’ Hopelijk geldt dat ook voor filmmakers.
Distributie: Netflix. Copyright Stefanie van Wijk. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 21 januari 2021.
