Sinds THE OMEN (1976) een gierende en niet weinig paranoide horror-thriller wist te bakken uit Johannes’ Nieuwtestamentische Boek der Openbaringen, hebben talrijke filmmakers de epifanieën en voorspellingen van de eerwaarde apostel met verve geplunderd voor een reeks van toenemend bizarre reli-thrillers.
Het zijn vooral THE SEVENTH SIGN (1988) en de furieus anti-doctrinale THE RAPTURE (1991) geweest, die er groot genoegen aan beleefden zich verregaande vrijheden te permitteren met betrekking tot het bijbelboek in kwestie, en filmmakers hebben gewezen op de adaptabiliteit van Johannes’ apocalyptische pennevrucht. In die vloed van reli-thrillers drijft ook MEGIDDO mee. Megiddo was ooit een vestingplaats op de flanken van de berg Karmel in Noordwest-Palestina, aan de weg die Egypte destijds met Mesopotamië verbond, de zogenaamde Derech-Hajam (Hebreeuws: zeeweg), in de Romeinse tijd bekend als Via Maris. Sinds farao Thoetmozes tijdens een veldtocht door Palestina in 1478 v.C. de vesting veroverde, is het strategisch gelegen Megiddo vele malen het toneel van vijandelijkheden geweest en raakte door de eeuwen heen bekend als Harmagedon (Hebreeuws: berg van Megiddo), waarvan de uitdrukking Armageddon tenslotte is afgeleid. MEGIDDO is het vervolg op THE OMEGA CODE (Robert Marcarelli, 1999; zie SN #49) en schildert het leven van miljardair en mediamagnaat Stone Alexander (York) vanaf diens snoeiharde opvoeding onder de elite van Reston, Virginia, ca. 1960, tot zijn installatie als president van de Wereldunie in 2020. Deze door hemzelf opgerichte Wereldunie, waarin VN en EU opgegaan, vormt de enige NGO (non governmental organization) ter wereld. De VS en China zien met lede ogen aan hoe de Wereldunie zich meer en meer tot een uitgesproken fascistische organisatie ontwikkelt en verklaren Alexander en de zijnen de oorlog, die wordt uitgevochten nabij Megiddo. Hier ontpopt Alexander zich als Beëlzebub (Satan). Als deze in het conflict de overhand dreigt te krijgen, scheurt het zwerk uiteen en grijpt een goddelijke macht in. Beëlzebub wordt geketend in de hel teruggeworpen. Hoorngeschal. Einde. Evenals THE OMEGA CODE is MEGIDDO een productie van TBN, Inc., een dochteronderneming van Trinity Broadcasting Network (Kerk der Drieëenheid), de religieuze organisatie van televangelist Paul Crouch, die hier als executive producer optreedt. Wie z’n direct to video genrewerk een beetje bijhoudt, wordt meteen getroffen door een gevoel van déjˆ-vu. Immers, THE OMEGA CODE behandelde op bescheidener schaal hetzelfde onderwerp (de zucht naar wereld-dominantie), waarbij Stone Alexander om het leven kwam in een verblindend geval van goddelijke interventie. In MEGIDDO is hij dus terug van weggeweest en eist opnieuw wereldheerschappij voor zich op. En opnieuw dwarrelen dezelfde vragen op MEGIDDO neer: wat wil TBN eigenlijk met deze film? Schuilt er een boodschap in het werkje en zo ja, wat is die boodschap? Dat wij ons moeten hoeden voor (de overredingskracht van) fascistische leiders? Dat God niet met Zich laat spotten? Dat de antichrist Zich in velerlei gedaanten kan aandienen? Dat absolute macht absolute corruptie met zich brengt? Dat boontje altijd om zijn loontje komt? Dat wereldconflicten niet met geweld kunnen worden opgelost? Of juist wel, zoals MEGIDDO merkwaardig genoeg lijkt te prediken? In religieuze zin is de film een vormeloze brei en in ideologische zin een warhoofdig document. Voor een Kerk der Drieëenheid is dit op z’n minst teleurstellend. Er wordt met overgave in geknokt, dat wel. Maar wat is dat voor omineus gestommel daar op het Griekse eiland Patmos? Het is apostel Johannes (de Nieuwtestamentische Stephen King), die zich geërgerd omdraait in zijn graf. .
Copyright Erique J. Rebel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #56, p31.
