BIOS/Oude folklore mengt zich met politieke thema’s in dit arthousedrama over de genocide in Guatamala.
De legende van La Llorona (vertaald: ‘de huilende vrouw’) vertelt over een moeder die haar kinderen heeft vermoord, waarna ze ’s nacht naar hen op zoek gaat. Deze folklore is terug te vinden in onder andere Guatamala en Colombia, maar verschilt enigszins per land. In de ene versie zou La Llorona elk jaar één jongen en één meisje ontvoeren, om ze op Halloween te vermoorden ter vergiffenis aan haar kinderen. Een andere versie stelt dat de moeder zelf ook is gestorven en pas naar de hemel mag als ze haar kinderen heeft gevonden. Wat alle versies gemeen hebben is de droevige en beangstigende toon. Een perfect uitgangspunt voor een horrorfilm! De nieuwste film van Jayro Bustamante is dat echter niet; de film is eerder een politiek drama met thrillerelementen.
LA LLORONA vertelt het verhaal van Enrique, een dictator en ex-generaal, beschuldigd van genocide. Er ontstaat voor zijn huis een woedende menigte. Ondertussen lijkt Enrique ’s nachts een vrouw te horen huilen, alsof La Llorona hem achtervolgt, en kampt zijn vrouw met verontrustende dromen. Ten midden van dit alles wordt de zwijgzame dienstmeid Alma aangenomen, die iets lijkt te verbergen.
LA LLORONA gebruikt de legende van de huilende vrouw om een politiek verhaal te vertellen, in tegenstelling tot bijvoorbeeld THE CURSE OF LA LLORONA, gebaseerd op dezelfde folklore, die veel meer de nadruk legt op horror.
De film reflecteert kritisch op de volkerenmoorden die in Guatemala hebben plaatsgevonden, waarbij de demonstratie voor het huis van de fictieve Enrique centraal staat. De rauwe, realistische werkelijkheid wordt op een slimme wijze afgewisseld met magisch realistische verschijningen. Het is constant de vraag of La Llorona hem daadwerkelijk achtervolgt, of dat hij het zich allemaal inbeeldt. Uiteindelijk leiden deze bizarre gebeurtenissen naar een onthullende conclusie die de politieke thema’s en de folklore fantastisch bij elkaar brengt.
De film bevat (hoe verrassend) het lied La Llorona. Over de origine is niet veel bekend, maar het volkslied is een belangrijk onderdeel van de cultuur van Mexico. Het is in meerdere films te horen, waaronder Pixars COCO. Naast LA LLORONA regisseerde Bustamante ook de videoclip LA LLORONA DE LOS CAFETALES met dezelfde actrice in de hoofdrol.
Met z’n trage tempo en spaarzame dialogen is LA LLORONA geen makkelijke film. Ook is de vraag of iedereen hem als genrefilm zal bestempelen. Maar de fantasy speelt wel degelijk een belangrijke rol en voegt een metaforische laag toe aan het politieke drama.
Distributie: Cinéart. Release NL: 11 juni 2020. Copyright: Jasper Loos. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 10 juni 2020.
