De cover van KILL ME NOW is een mooi voorbeeld van misleidende reclame. We zien een schaars gekleed meisje dat op het punt staat in stukken te worden gezaagd door een maniak. Op de achtergrond kijken een paar jongens geschrokken toe, in het gezelschap van een beer. Een horrorkomedie met een hoge body count en veel flauwe grappen, zou je denken. Niets daarvan.
Niet alleen wordt er helemaal niemand in stukken gezaagd, er vallen überhaupt nauwelijks doden in de indiefilm KILL ME NOW. De humor blijkt echter van verrassend hoog niveau.
Hoewel, verrassend? De film is geschreven door Michael Swaim, één van de leukste internetkomieken van dit moment, bekend van zijn sketches op Cracked.com. Naast Swaim zelf zien we in de cast Jacob Reed, Beck Bennet, Nick Mundy, Katie Willert en nog een heleboel anderen die alleen bekend zijn onder frequente bezoekers van humoristische websites.
Deze late twintigers en vroege dertigers spelen een stel tieners dat een wild feest viert in – raad eens – een afgelegen huis in het bos. Daar worden ze lastiggevallen door een seriemoordenaar (Brett Fancy). Veel meer dan lastigvallen is het niet. De grap is namelijk dat deze beruchte Driller Killer volstrekt incompetent blijkt. Hij raakt telkens afgeleid, moet op de vlucht slaan voor een beer of is simpelweg niet opgewassen tegen het beoogde slachtoffer.
Dat is niet alleen frustrerend voor hem, maar ook voor de horrorfan die hoopt op een bloedbad. Wie echter gewoon een degelijke komedie verwacht, zal zich met KILL ME NOW prima vermaken. Swaims scenario zit vol licht absurde, spitsvondige dialogen en de cast heeft zichtbaar plezier. Bennet doet een lekker vette parodie op het alfamannetje dat iedereen weleens ontmoet heeft; Fancy neemt zijn schurkenrol net serieus genoeg om geestig te zijn; Swaim blinkt uit als de aandoenlijk naïeve loser die hij eigenlijk altijd speelt.
Wel is duidelijk dat speelfilm niet Swaims specialiteit is; hij is op zijn best als schrijver van korte sketches waarin hij zich niet hoeft te bekommeren om een verhaal met plotwendingen en karakterontwikkeling. Op dat vlak heeft KILL ME NOW weinig te bieden. De plot is repetitief en voorspelbaar, en de personages dienen vooral als grappenkatalysatoren. De komische hoogtepunten zijn dan ook scènes die op zichzelf staan en weinig consequenties hebben voor het verhaal. Hier kan Swaim laten zien waar hij als scenarist goed in is: een eenvoudige premisse op hoog tempo tot een hilarische conclusie brengen.
Komedie is een moeilijk genre voor recensenten. Je kunt nog zoveel kritiek hebben op de formele en narratieve zwaktes van een film, het heeft weinig relevantie als je hem grappig vond. Lachspieren liegen niet. Wie minimaal tien keer hardop lacht, moet eerlijk zijn en toegeven: dit is een geslaagde komedie. KILL ME NOW heeft een rommelige plot vol deus ex machina’s, is stilistisch oninteressant en gaat uiteindelijk nergens over. Maar ik moest tien keer lachen. Dus: geslaagd.
Di: Excesso. Release op dvd en blu-ray: 26 juni 2014. Copyright Julius Koetsier. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 30 juni 2014.
