Ze zijn jong, mooi en tamelijk onschuldig. Onschuldiger in elk geval dan de Franse titel ons wil doen geloven – JEUNES FILLES IMPUDIQUES betekent zoiets als Jonge Onfatsoenlijke Meisjes. De dames plegen geen moorden. De dames stelen geen juwelen. Ze houden alleen van seks. Vooral met elkaar. En wij mogen meekijken.
Ergens is JEUNES FILLES IMPUDIQUES nog wel genietbaar. Een zekere onschuld; een lieflijke herinnering aan een verloren tijdperk waarin de pornobioscopen nog bestonden en goede zaken deden; de typische softcore jazz van Pierre Raph; rondborstige meisjes en domme boeven met grote snorren in de hoofdrol van een oer- en oersimpel verhaal. Het was een mooie tijd, maar niet voor niets: voorbij.
In JEUNES FILLES IMPUDIQUES zien we twee meisjes een trektocht maken door het bos. Moe van de lange reis besluiten ze de nacht door te brengen in een huis dat verlaten lijkt. Het blijkt de tijdelijke woning van een kruimeldief die er een voorraad juwelen heeft opgeslagen. Niemand die er overigens problemen mee heeft: een vrijpartij tussen de dames en de boef blijkt een probaat middel om eventuele conflicten uit de weg te ruimen. De problemen beginnen pas wanneer de juwelen verdwenen blijken te zijn, vlak nadat de dames het huis hebben verlaten.
Jean Rollin (LE VIOL DU VAMPIRE, LA VAMPIRE NUE, LE FRISSON DES VAMPIRES) wijkt in JEUNES FILLES IMPUDIQUES af van zijn gebruikelijke thema’s. Het brave, conventionele verhaal is een stijlbreuk met zijn andere werk dat vaak meer surrealisme bevatte. Rollin heeft vaak toegegeven dat de plots van zijn films ondergeschikt waren aan de visuele schoonheid. Liefhebbers als SN’s Mike Lebbing roemen ’s mans stijlvolle kleurgebruik en dromerige cameravoering. Jammer dat in JEUNES FILLES IMPUDIQUES daar zo weinig van overblijft. Het bos in de film biedt genoeg kansen voor een sprookjesachtige sfeer, maar Rollin doet er niets mee.
Het enige surrealistische aan JEUNES FILLES IMPUDIQUES zijn de fouten in plot en continuïteit. Wanneer Joëlle Coeur het aan de stok krijgt met de schurken, staat ze van het een op het andere moment topless. Wanneer ze een privédetective inhuurt blijkt het afgelegen bos helemaal niet zo afgelegen te zijn, aangezien ze in luttele minuten weer terug bij het plaats delict zijn.
JEUNES FILLES IMPUDIQUES was de eerste productie waarbij Rollin het pseudoniem ‘Michel Gentil’ gebruikte, maar wie denkt meer hardcore seks voorgeschoteld te krijgen, komt bedrogen uit. De seksscènes zijn vooral erg statisch en halen het toch al niet zo hoge tempo van de film behoorlijk omlaag. Opvallend is dat de heren hun broek aanhouden – ook tijdens schijnbare penetraties. Doe het dan goed, of doe het helemaal niet.
Di: Filmfreaks (Release: 17 november). Copyright Maarten van Krimpen. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 4 december 2011.
